ΠΗΓΗ!! http://www.lifo.gr/team/gnomes/59790
Ο Πατέρας Αντώνιος έχει σώσει την αγάπη σε μια Κιβωτό
Από τον Γιάννη Πανταζόπουλο
«Οι περισσότεροι την ζωή μας δεν την ζούμε, προσέχουμε απλώς να μην πεθάνουμε».
Σε μια εποχή που κυριαρχούν τα λόγια και όχι οι πράξεις, όπου οι «πολλοί» παρακολουθούν τον «έναν», αναζήτησα την εξαίρεση, έναν άνθρωπο που έχει μάθει να ρισκάρει και να εκπέμπει φως εκεί όπου οι άλλοι βλέπουν μόνο σκοτάδι. Βρέθηκα στην Κιβωτό του Κόσμου και συνομίλησα με τον Πατέρα Αντώνιο, ενώ κατά την διάρκεια της συνέντευξης οι ήχοι που εισχωρούσαν από τα γέλια των παιδιών σου υπενθύμιζαν τι σημαίνει πραγματική αγάπη.
Λίγο πριν τον αποχαιρετήσω, δεσμεύτηκα να κάνουμε πράξη αυτό που μου ζήτησε για μετά το Πάσχα, να ταξιδέψουμε μαζί στην ακριτική Κιβωτό του, προκειμένου να μου δείξει από κοντά ΑΝγίνονται ακόμα μικρά θαύματα.
— Πάτερ Αντώνιε, πιστεύετε ότι είμαστε στην ΑΡΧΗ του τέλους της κρίσης ή στο τέλος της αρχής; Νομίζω ότι είμαστε στην μέση της κρίσης και αυτό από την εμπειρία που έχω, αφού όλο και περισσότεροι καθημερινά, μας χτυπούν την πόρτα ζητώντας βοήθεια. Δυστυχώς, δεν βλέπω ακόμα φως. Οι περισσότεροι την ζωή μας δεν την ζούμε, προσέχουμε απλώς να μην πεθάνουμε. Συμβιβαζόμαστε, δεν ρισκάρουμε και μόνο προσέχουμε, καταλήγοντας να μην ζούμε. Ο έρωτας, η ζωή είναι ταυτόσημα με τον κίνδυνο και τον θάνατο.
— Γιατί στους περισσότερους ανθρώπους το φόντο της ζωής τους είναι γκρίζο; Διότι η παιδεία που λαμβάνουμε είναι υλιστική, δηλαδή "έχω, είμαι, δεν έχω, δεν είμαι τίποτα". Δεν είναι όμως μόνο το ΑΝ έχουμε αλλά και το "είναι" μας. Από εκεί και πέρα βέβαια πιστεύω ότι έχουμε περάσει πολύ δυσκολότερες στιγμές, τις οποίες και ξεπεράσαμε γιατί ήμασταν γαντζωμένοι στις παραδόσεις μας, στην πίστη μας και τις αξίες μας. Αυτό είναι που πρέπει να κοιτάξει ο καθένας μας, ειδικά αυτοί που έχουν την δύναμη, πρέπει να βοηθήσουν ώστε ο λαός μας να μορφωθεί ουσιαστικά.
...........................................
Lamprini T.
Ο Πατέρας Αντώνιος έχει σώσει την αγάπη σε μια Κιβωτό
Από τον Γιάννη Πανταζόπουλο
«Οι περισσότεροι την ζωή μας δεν την ζούμε, προσέχουμε απλώς να μην πεθάνουμε».
Σε μια εποχή που κυριαρχούν τα λόγια και όχι οι πράξεις, όπου οι «πολλοί» παρακολουθούν τον «έναν», αναζήτησα την εξαίρεση, έναν άνθρωπο που έχει μάθει να ρισκάρει και να εκπέμπει φως εκεί όπου οι άλλοι βλέπουν μόνο σκοτάδι. Βρέθηκα στην Κιβωτό του Κόσμου και συνομίλησα με τον Πατέρα Αντώνιο, ενώ κατά την διάρκεια της συνέντευξης οι ήχοι που εισχωρούσαν από τα γέλια των παιδιών σου υπενθύμιζαν τι σημαίνει πραγματική αγάπη.
Λίγο πριν τον αποχαιρετήσω, δεσμεύτηκα να κάνουμε πράξη αυτό που μου ζήτησε για μετά το Πάσχα, να ταξιδέψουμε μαζί στην ακριτική Κιβωτό του, προκειμένου να μου δείξει από κοντά ΑΝγίνονται ακόμα μικρά θαύματα.
— Πάτερ Αντώνιε, πιστεύετε ότι είμαστε στην ΑΡΧΗ του τέλους της κρίσης ή στο τέλος της αρχής; Νομίζω ότι είμαστε στην μέση της κρίσης και αυτό από την εμπειρία που έχω, αφού όλο και περισσότεροι καθημερινά, μας χτυπούν την πόρτα ζητώντας βοήθεια. Δυστυχώς, δεν βλέπω ακόμα φως. Οι περισσότεροι την ζωή μας δεν την ζούμε, προσέχουμε απλώς να μην πεθάνουμε. Συμβιβαζόμαστε, δεν ρισκάρουμε και μόνο προσέχουμε, καταλήγοντας να μην ζούμε. Ο έρωτας, η ζωή είναι ταυτόσημα με τον κίνδυνο και τον θάνατο.
— Γιατί στους περισσότερους ανθρώπους το φόντο της ζωής τους είναι γκρίζο; Διότι η παιδεία που λαμβάνουμε είναι υλιστική, δηλαδή "έχω, είμαι, δεν έχω, δεν είμαι τίποτα". Δεν είναι όμως μόνο το ΑΝ έχουμε αλλά και το "είναι" μας. Από εκεί και πέρα βέβαια πιστεύω ότι έχουμε περάσει πολύ δυσκολότερες στιγμές, τις οποίες και ξεπεράσαμε γιατί ήμασταν γαντζωμένοι στις παραδόσεις μας, στην πίστη μας και τις αξίες μας. Αυτό είναι που πρέπει να κοιτάξει ο καθένας μας, ειδικά αυτοί που έχουν την δύναμη, πρέπει να βοηθήσουν ώστε ο λαός μας να μορφωθεί ουσιαστικά.
...........................................
Lamprini T.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου