ΠΗΓΗ!! http://othersportsnews.gr/2016/03/xrhstos-aerikos-ena-purotexnhma-katakta-ton-kosmo-30822.html
Xρήστος Αερικός!! Συνέντευξη!!
Lamprini T.
Xρήστος Αερικός!! Συνέντευξη!!
Ένα αφιέρωμα του OSN στον δις «ασημένιο» παγκόσμιο πρωταθλητή Νέων στο σύνθετο τόξο, Χρήστο Αερικό...Από την τελευταία θέση στον πρώτο αγώνα της καριέρας του μέχρι το ασημένιο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Άγκυρα
Του Θανάση Σταθόπουλου
stathopoulostGMAIL
.com
Πρωταθλητής Ελλάδος τα τελευταία έξι χρόνια. Δύο ασημένια μετάλλια στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα σε Δανία (2012) και Σλοβενία και δύο φορές στο δεύτερο σκαλί του βάθρου στα παγκόσμια πρωταθλήματα της Πολωνίας (2011) και Τουρκίας (2016). Κι είναι μόλις 19 ετών…
Το όνομά του είναι Χρήστο Αερικός.ΑΝ και κατά τη γνώμη μου με τόσες επιτυχίες έπρεπε όλη η Ελλάδα να τον ξέρει πριν καν δώσει τη συνέντευξη στο OSN. Αυτό όμως λίγο τον ενοχλεί. Τον ενδιαφέρει το άθλημα. Τον ενδιαφέρει να έχει βέλη αύριο για τις πεντάωρες και εξάωρες προπονήσεις.
Τον ενδιαφέρει να μπορεί να συμμετέχει σε όσους περισσότερους αγώνες μπορεί. Τον θυμώνει η Πολιτεία που στέκεται άπραγη και αρνούμενη να βοηθήσει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, ο οποίος με τη σειρά του συνεχίσει να χαρίζει μετάλλια και επιτυχίες στη χώρα.
Του μίλησα στο τηλέφωνο Σε καμία περίπτωση δεν φαίνεται για 19 χρονών. Και δεν αναφέρομαι στη χροιά της φωνής. Συνειδητοποιημένος. Ξέρει τι λέει και κυρίως τι θέλει. Διαφορετικά δεν θα είχε φτάσει τόσο ψηλά.
Του Θανάση Σταθόπουλου
stathopoulostGMAIL.com
stathopoulostGMAIL
.com
Πρωταθλητής Ελλάδος τα τελευταία έξι χρόνια. Δύο ασημένια μετάλλια στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα σε Δανία (2012) και Σλοβενία και δύο φορές στο δεύτερο σκαλί του βάθρου στα παγκόσμια πρωταθλήματα της Πολωνίας (2011) και Τουρκίας (2016). Κι είναι μόλις 19 ετών…
Το όνομά του είναι Χρήστο Αερικός.ΑΝ και κατά τη γνώμη μου με τόσες επιτυχίες έπρεπε όλη η Ελλάδα να τον ξέρει πριν καν δώσει τη συνέντευξη στο OSN. Αυτό όμως λίγο τον ενοχλεί. Τον ενδιαφέρει το άθλημα. Τον ενδιαφέρει να έχει βέλη αύριο για τις πεντάωρες και εξάωρες προπονήσεις.
και κατά τη γνώμη μου με τόσες επιτυχίες έπρεπε όλη η Ελλάδα να τον ξέρει πριν καν δώσει τη συνέντευξη στο OSN. Αυτό όμως λίγο τον ενοχλεί. Τον ενδιαφέρει το άθλημα. Τον ενδιαφέρει να έχει βέλη αύριο για τις πεντάωρες και εξάωρες προπονήσεις.
Τον ενδιαφέρει να μπορεί να συμμετέχει σε όσους περισσότερους αγώνες μπορεί. Τον θυμώνει η Πολιτεία που στέκεται άπραγη και αρνούμενη να βοηθήσει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, ο οποίος με τη σειρά του συνεχίσει να χαρίζει μετάλλια και επιτυχίες στη χώρα.
Του μίλησα στο τηλέφωνο Σε καμία περίπτωση δεν φαίνεται για 19 χρονών. Και δεν αναφέρομαι στη χροιά της φωνής. Συνειδητοποιημένος. Ξέρει τι λέει και κυρίως τι θέλει. Διαφορετικά δεν θα είχε φτάσει τόσο ψηλά.
Πρώτος αγώνας τελευταία θέση!
Πάμε πίσω στα μέσα του 2008. Ο Αερικός τότε παίζει μπάσκετ στον Γ.Σ Περάματος ΕΡΜΗΣ σε ηλικία 11 ετών. «Εκείνη την εποχή έπαιζα πολύ μπάσκετ» θα πει ο Αερικός. «Αγωνιζόμουν στην ομάδα Γ.Σ Περαμάτος ΕΡΜΗΣ, ώσπου εντελώς τυχαία και με τη συμβολή ορισμένων φίλων βρέθηκα με ένα τόξο στα χέρια. Αυτό ήταν. Κόλλησα».
Από τον Γ.Σ Περάματος ΕΡΜΗΣ, στον Α.Σ.Σ Απόλλων Περάματος. Το πρώτο σωματείο που υποδέχθηκε έναν αθλητή που μετά από λίγο καιρό θα έκανε όλον τον κόσμο (εκτός από την Ελλάδα φυσικά) να μιλάει γι αυτόν.
Αφήνει την πορτοκαλί μπάλα και πιάνει το σύνθετο τόξο. Όχι το ολυμπιακό. «Ήμουν 11 ετών. Δεν σκέφτηκα το ότι το σύνθετο δεν είναι ολυμπιακό άθλημα. Το σύνθετο μου άρεσε πάρα πολύ. Μου ταίριαζε και μου άρεσε σαν στήσιμο. Το συνέχισα και φυσικά δεν το μετάνιωσα».
Τον ρωτάω, πριν μας διακόψει η…ζωηρή Τζούλια, για τον πρώτο αγώνα στην καριέρα του, δίνοντας λίγες πιθανότητες να τον θυμάται. Κι όμως αυτός ο αγώνας ήταν αδύνατον να ξεχαστεί…
«Στον πρώτο αγώνα θυμάμαι ότι βρέθηκα στις τελευταίες θέσεις. Μπορεί και τελευταίος. Σε εκείνον τον αγώνα είχα ακούσει πολλά», θα πει χαμογελώντας. «Με ειρωνευόντουσαν πολλοί σε εκείνον τον αγώνα. Εγώ όπως είπα ήμουν 11 ετών. Δεν με πείραξε. Με πείσμωσε και συνέχισα».
Η επόμενη ερώτηση είναι και απόλυτα φυσιολογική. Πώς ένα παιδί που έχει μια πρώτη επαφή με ένα άθλημα και έρχεται τελευταίος ανάμεσα σε ειρωνείες και πικρόχολα σχόλια, ξαναπιάνει τόξο και συνεχίζει;
«Όπως σας είπα όλο αυτό με πείσμωσε πολύ. Από τις 2-3 ώρες προπόνησης, άρχισα να κάνω 4 και 5 την ημέρα και από εκεί και πέρα τα πράγματα άρχισαν να γίνονται καλύτερα για μένα».
Πάμε πίσω στα μέσα του 2008. Ο Αερικός τότε παίζει μπάσκετ στον Γ.Σ Περάματος ΕΡΜΗΣ σε ηλικία 11 ετών. «Εκείνη την εποχή έπαιζα πολύ μπάσκετ» θα πει ο Αερικός. «Αγωνιζόμουν στην ομάδα Γ.Σ Περαμάτος ΕΡΜΗΣ, ώσπου εντελώς τυχαία και με τη συμβολή ορισμένων φίλων βρέθηκα με ένα τόξο στα χέρια. Αυτό ήταν. Κόλλησα».
Από τον Γ.Σ Περάματος ΕΡΜΗΣ, στον Α.Σ.Σ Απόλλων Περάματος. Το πρώτο σωματείο που υποδέχθηκε έναν αθλητή που μετά από λίγο καιρό θα έκανε όλον τον κόσμο (εκτός από την Ελλάδα φυσικά) να μιλάει γι αυτόν.
Αφήνει την πορτοκαλί μπάλα και πιάνει το σύνθετο τόξο. Όχι το ολυμπιακό. «Ήμουν 11 ετών. Δεν σκέφτηκα το ότι το σύνθετο δεν είναι ολυμπιακό άθλημα. Το σύνθετο μου άρεσε πάρα πολύ. Μου ταίριαζε και μου άρεσε σαν στήσιμο. Το συνέχισα και φυσικά δεν το μετάνιωσα».
Τον ρωτάω, πριν μας διακόψει η…ζωηρή Τζούλια, για τον πρώτο αγώνα στην καριέρα του, δίνοντας λίγες πιθανότητες να τον θυμάται. Κι όμως αυτός ο αγώνας ήταν αδύνατον να ξεχαστεί…
«Στον πρώτο αγώνα θυμάμαι ότι βρέθηκα στις τελευταίες θέσεις. Μπορεί και τελευταίος. Σε εκείνον τον αγώνα είχα ακούσει πολλά», θα πει χαμογελώντας. «Με ειρωνευόντουσαν πολλοί σε εκείνον τον αγώνα. Εγώ όπως είπα ήμουν 11 ετών. Δεν με πείραξε. Με πείσμωσε και συνέχισα».
Η επόμενη ερώτηση είναι και απόλυτα φυσιολογική. Πώς ένα παιδί που έχει μια πρώτη επαφή με ένα άθλημα και έρχεται τελευταίος ανάμεσα σε ειρωνείες και πικρόχολα σχόλια, ξαναπιάνει τόξο και συνεχίζει;
«Όπως σας είπα όλο αυτό με πείσμωσε πολύ. Από τις 2-3 ώρες προπόνησης, άρχισα να κάνω 4 και 5 την ημέρα και από εκεί και πέρα τα πράγματα άρχισαν να γίνονται καλύτερα για μένα».
Το…πυροτέχνημα παίρνει φωτιά
Από εκεί και πέρα ξεκινούν οι καλές εμφανίσεις. Όχι ψηλές θέσεις ακόμα. Αλλά καλύτερες εμφανίσεις στους αγώνες. Το πιο σημαντικό τηλέφωνο, μέχρι τώρα στη ζωή του, θα τον βρει στην Κρήτη όπου κάνει διακοπές με τους γονείς του.
«Ο προπονητής μου ο Ευριπίδης Αυγουστόγλου με πήρε τηλέφωνο και μου είπε να συμμετάσχω στο καμπ όπου γίνεται η προεπιλογή για την εθνική ομάδα. Από εκείνο το σημείο και μετά έκανα σαν τρελός. Το αποτέλεσμα ήταν να χαλάσω τις διακοπές των γονιών μου, καθώς μετά από τρεις ημέρες φύγαμε από την Κρήτη».
Η κορυφαία χρονιά για τον Χρήστο Αερικό ήταν το 2011. Μόλις τρία χρόνια μετά την απόφαση να ασχοληθεί με τον τοξοβολία και ήδη ήταν έτοιμος για την πρώτη μεγάλη διάκριση, η οποία αρχικά ήταν ευρωπαϊκή.
«Το 2010 αγωνίστηκα στην Τουρκία όπου πήρα την 38η θέση. Ωστόσο, ένα χρόνο αργότερα στο ευρωπαϊκό κύπελλο (ανοιχτού χώρου) στην Κύπρο βγήκε πρώτος στην κατηγορία των Νέων. Αμέσως μετά την επιτυχία της Κύπρου, θα συμμετάσχω στο παγκόσμιο πρωτάθλημα (ανοιχτού χώρου) στην Πολωνία, όπου και θα πάρω το ασημένιο μετάλλιο».
Παγκόσμιο πρωτάθλημα 2011
Το μεγάλοΒΉΜΑ. Η επιτυχία αυτή τον κάνει υπολογίσιμο σε παγκόσμιο επίπεδο παρά το γεγονός ότι στην επίσημη ιστοσελίδα της η παγκόσμια ομοσπονδία τον χαρακτηρίζει ως «πυροτέχνημα», αλλά και μία τεράστια έκπληξη του θεσμού.
Θα τον συνηθίσουν γιατί λίγα χρόνια αργότερα θα επιστρέψει και πάλι στο βάθρο… Ένα χρόνο αργότερα θα κατακτήσει το ασημένιο μετάλλιο στη Δανία στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα (ανοιχτού χώρου).
Από εκεί και πέρα ξεκινούν οι καλές εμφανίσεις. Όχι ψηλές θέσεις ακόμα. Αλλά καλύτερες εμφανίσεις στους αγώνες. Το πιο σημαντικό τηλέφωνο, μέχρι τώρα στη ζωή του, θα τον βρει στην Κρήτη όπου κάνει διακοπές με τους γονείς του.
«Ο προπονητής μου ο Ευριπίδης Αυγουστόγλου με πήρε τηλέφωνο και μου είπε να συμμετάσχω στο καμπ όπου γίνεται η προεπιλογή για την εθνική ομάδα. Από εκείνο το σημείο και μετά έκανα σαν τρελός. Το αποτέλεσμα ήταν να χαλάσω τις διακοπές των γονιών μου, καθώς μετά από τρεις ημέρες φύγαμε από την Κρήτη».
Η κορυφαία χρονιά για τον Χρήστο Αερικό ήταν το 2011. Μόλις τρία χρόνια μετά την απόφαση να ασχοληθεί με τον τοξοβολία και ήδη ήταν έτοιμος για την πρώτη μεγάλη διάκριση, η οποία αρχικά ήταν ευρωπαϊκή.
«Το 2010 αγωνίστηκα στην Τουρκία όπου πήρα την 38η θέση. Ωστόσο, ένα χρόνο αργότερα στο ευρωπαϊκό κύπελλο (ανοιχτού χώρου) στην Κύπρο βγήκε πρώτος στην κατηγορία των Νέων. Αμέσως μετά την επιτυχία της Κύπρου, θα συμμετάσχω στο παγκόσμιο πρωτάθλημα (ανοιχτού χώρου) στην Πολωνία, όπου και θα πάρω το ασημένιο μετάλλιο».
Παγκόσμιο πρωτάθλημα 2011
Το μεγάλοΒΉΜΑ. Η επιτυχία αυτή τον κάνει υπολογίσιμο σε παγκόσμιο επίπεδο παρά το γεγονός ότι στην επίσημη ιστοσελίδα της η παγκόσμια ομοσπονδία τον χαρακτηρίζει ως «πυροτέχνημα», αλλά και μία τεράστια έκπληξη του θεσμού.
. Η επιτυχία αυτή τον κάνει υπολογίσιμο σε παγκόσμιο επίπεδο παρά το γεγονός ότι στην επίσημη ιστοσελίδα της η παγκόσμια ομοσπονδία τον χαρακτηρίζει ως «πυροτέχνημα», αλλά και μία τεράστια έκπληξη του θεσμού.
Θα τον συνηθίσουν γιατί λίγα χρόνια αργότερα θα επιστρέψει και πάλι στο βάθρο… Ένα χρόνο αργότερα θα κατακτήσει το ασημένιο μετάλλιο στη Δανία στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα (ανοιχτού χώρου).
Αλλαγή σκηνικού το 2016…
Οι επιτυχίες για τον Έλληνα τοξοβόλου δεν θα σταματήσουν εκεί. Θα ακολουθήσει ένα ακόμη ασημένιο μετάλλιο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα (ανοιχτού χώρου) στη Δανία μετά από ακόμη μία εξαιρετική εμφάνιση.
Το 2016 ο Αερικός θα αποχωρήσει από τον Α.Σ.Σ Απόλλων Περάματος και θα μεταπηδήσει στον Α.Σ.Π.Προμηθέας. «Φέτος αποφάσισα να αποχωρήσω από το σύλλογο του Περάματος, ο οποίος πρέπει να πω ότι με στήριξε όλα αυτά τα χρόνια, ωστόσο, δεν θα μπορούσα να αρνηθώ την πρόταση από τον Προμηθέα.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου τον πρόεδρο του συλλόγου τον κύριο Βαγγέλη Λιόλιο, ο οποίος με στήριξε οικονομικά 100% για να βρεθώ στο παγκόσμιο της Τουρκίας. Χωρίς τη δική του συνδρομή δεν θα είχα καταφέρει να συμμετάσχω καν».
Μου κάνει την… πάσα για την Τουρκία και το παγκόσμιο πρωτάθλημα της Άγκυρας στις αρχές Μαρτίου. Θα φτάσει στο δεύτερο σκαλί του βάθρου γνωρίζοντας την ήττα στον τελικό απέναντι στον δυνατό Ούγγρο Viktor Orosz. Ένας τελικός στον οποίον φάνηκε αρκετά νευρικός.
«Γεγονός είναι ότι είχα αρκετό άγχος στον τελικό με τον Orosz. Και μάλιστα στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα. Βέβαια, εδώ θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι γιατί άκουσα πολλές φορές ότι από το άγχος μου ήμουν ιδρωμένος και αυτό με επηρέασε στο παιχνίδι μου.
Βασικά ο ιδρώτας δεν προήλθε από το άγχος, αλλά από το γεγονός ότι πριν μπούμε στην αίθουσα για τον τελικό, ήμασταν στο προπονητήριο όπου δεν είχε καθόλου θέρμανση, καθώς οι διοργανωτές την είχαν τραβήξει στην αίθουσα που γινόντουσαν οι τελικοί.
Η απότομη αλλαγή της θερμοκρασίας, αλλά και το ισοθερμικό με ζέσταναν και γι’ αυτό το λόγο είχε ανέβει και η θερμοκρασία του σώματός μου. Ωστόσο ναι ήμουν νευρικός αρκετά και θύμωσα που έχασα, καθώς αυτός ήταν ο τελευταίος μου αγώνας σε επίπεδο Νέων και ήθελα να ολοκληρωθεί με ένα χρυσό μετάλλιο».
Οι επιτυχίες για τον Έλληνα τοξοβόλου δεν θα σταματήσουν εκεί. Θα ακολουθήσει ένα ακόμη ασημένιο μετάλλιο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα (ανοιχτού χώρου) στη Δανία μετά από ακόμη μία εξαιρετική εμφάνιση.
Το 2016 ο Αερικός θα αποχωρήσει από τον Α.Σ.Σ Απόλλων Περάματος και θα μεταπηδήσει στον Α.Σ.Π.Προμηθέας. «Φέτος αποφάσισα να αποχωρήσω από το σύλλογο του Περάματος, ο οποίος πρέπει να πω ότι με στήριξε όλα αυτά τα χρόνια, ωστόσο, δεν θα μπορούσα να αρνηθώ την πρόταση από τον Προμηθέα.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου τον πρόεδρο του συλλόγου τον κύριο Βαγγέλη Λιόλιο, ο οποίος με στήριξε οικονομικά 100% για να βρεθώ στο παγκόσμιο της Τουρκίας. Χωρίς τη δική του συνδρομή δεν θα είχα καταφέρει να συμμετάσχω καν».
Μου κάνει την… πάσα για την Τουρκία και το παγκόσμιο πρωτάθλημα της Άγκυρας στις αρχές Μαρτίου. Θα φτάσει στο δεύτερο σκαλί του βάθρου γνωρίζοντας την ήττα στον τελικό απέναντι στον δυνατό Ούγγρο Viktor Orosz. Ένας τελικός στον οποίον φάνηκε αρκετά νευρικός.
«Γεγονός είναι ότι είχα αρκετό άγχος στον τελικό με τον Orosz. Και μάλιστα στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα. Βέβαια, εδώ θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι γιατί άκουσα πολλές φορές ότι από το άγχος μου ήμουν ιδρωμένος και αυτό με επηρέασε στο παιχνίδι μου.
Βασικά ο ιδρώτας δεν προήλθε από το άγχος, αλλά από το γεγονός ότι πριν μπούμε στην αίθουσα για τον τελικό, ήμασταν στο προπονητήριο όπου δεν είχε καθόλου θέρμανση, καθώς οι διοργανωτές την είχαν τραβήξει στην αίθουσα που γινόντουσαν οι τελικοί.
Η απότομη αλλαγή της θερμοκρασίας, αλλά και το ισοθερμικό με ζέσταναν και γι’ αυτό το λόγο είχε ανέβει και η θερμοκρασία του σώματός μου. Ωστόσο ναι ήμουν νευρικός αρκετά και θύμωσα που έχασα, καθώς αυτός ήταν ο τελευταίος μου αγώνας σε επίπεδο Νέων και ήθελα να ολοκληρωθεί με ένα χρυσό μετάλλιο».
Οι άνθρωποι γύρω από τον Αερικό…
Αρχικά οι τρεις άνθρωποι της οικογένειά του, ο κύριος Σταύρος η κυρία Ποθητή και η αγαπημένη θεία η κυρία Κωνσταντίνα. Αυτοί που τον έχουν στηρίξει από την πρώτη στιγμή.
«Κανείς δεν είπε τίποτα από την αρχή που αποφάσισα να ασχοληθώ με την τοξοβολία. Με βοήθησαν σε πολύ μεγάλο βαθμό. Στην αρχή με ακολουθούσαν παντού καθώς ήμουν αρκετά μικρός. Μπορεί να μην περίμεναν όλα αυτά, ωστόσο πάντα ήταν δίπλα μου».
Υπάρχουν όμως και οι συναθλητές του, όπως ο Σταύρος Κουμερτάς. Ένας ακόμη εξαιρετικός Έλληνας τοξοβόλος. «Ο Σταύρος είναι καλός φίλος και με βοηθάει πολύ στα πάντα. Κυρίως όμως στις ρυθμίσεις του τόξου», θα πει.
Οι προπονήσεις του γίνονται πότε στο ΟΑΚΑ και πότε στην Ηλιούπολη και είναι καθημερινές έχοντας χρονική διάρκειά 5-6 ώρες σε ανοιχτό χώρο και 4 σε κλειστό. «Το τελευταία διάστημα κάνω προπονήσει στο ΟΑΚΑ. Ωστόσο, πολλές φορές με έχει φιλοξενήσει και ο Εκήβολος Α.Σ. Ηλιούπολης που θα ήθελα να ευχαριστήσω για όσα κάνει για μένα.
Επίσης θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ και στην πρόεδρο του Α.Σ.Γ Καλλιπάτειρα, Κατερίνα Παναγοπούλου, η οποία με στήριξε στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Σλοβενίας το 2014 και μάλιστα πέρσι μου έκανε δώρο ένα τόξο».
Αρχικά οι τρεις άνθρωποι της οικογένειά του, ο κύριος Σταύρος η κυρία Ποθητή και η αγαπημένη θεία η κυρία Κωνσταντίνα. Αυτοί που τον έχουν στηρίξει από την πρώτη στιγμή.
«Κανείς δεν είπε τίποτα από την αρχή που αποφάσισα να ασχοληθώ με την τοξοβολία. Με βοήθησαν σε πολύ μεγάλο βαθμό. Στην αρχή με ακολουθούσαν παντού καθώς ήμουν αρκετά μικρός. Μπορεί να μην περίμεναν όλα αυτά, ωστόσο πάντα ήταν δίπλα μου».
Υπάρχουν όμως και οι συναθλητές του, όπως ο Σταύρος Κουμερτάς. Ένας ακόμη εξαιρετικός Έλληνας τοξοβόλος. «Ο Σταύρος είναι καλός φίλος και με βοηθάει πολύ στα πάντα. Κυρίως όμως στις ρυθμίσεις του τόξου», θα πει.
Οι προπονήσεις του γίνονται πότε στο ΟΑΚΑ και πότε στην Ηλιούπολη και είναι καθημερινές έχοντας χρονική διάρκειά 5-6 ώρες σε ανοιχτό χώρο και 4 σε κλειστό. «Το τελευταία διάστημα κάνω προπονήσει στο ΟΑΚΑ. Ωστόσο, πολλές φορές με έχει φιλοξενήσει και ο Εκήβολος Α.Σ. Ηλιούπολης που θα ήθελα να ευχαριστήσω για όσα κάνει για μένα.
Επίσης θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ και στην πρόεδρο του Α.Σ.Γ Καλλιπάτειρα, Κατερίνα Παναγοπούλου, η οποία με στήριξε στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Σλοβενίας το 2014 και μάλιστα πέρσι μου έκανε δώρο ένα τόξο».
«Δεν υπάρχει προβολή, δεν βοηθάει η Πολιτεία»
Πάμε στα κλισέ…Ερωτήσεις στις οποίες όμως γνωρίζω τις απαντήσεις. Ωστόσο, πρέπει να γίνονται. Προβολή, Πολιτεία και Ομοσπονδία. «Δυστυχώς προβολή στην τοξοβολία δεν υπάρχει. Κάτι πάει να γίνει τώρα από διάφορα sites, που προβάλουν κάποιες επιτυχίες. Φυσικά τηλεόραση και εφημερίδες ούτε λόγος.
Αυτό όμως είναι κάτι που δεν με ενοχλεί προσωπικά. Θα προτιμούσα να βοηθούσε περισσότερο η Πολιτεία και να πηγαίνω σε περισσότερους αγώνες στο εξωτερικό. Όμως αυτό δεν γίνεται. Πιο πολύ με θυμώνει η αδράνεια της Πολιτείας παρά η προβολή. Η μόνο συνδρομή του κράτους για το ασημένιο μετάλλιο που πήρα, ήταν να μου κάνουν ένα τηλέφωνο από το υπουργείο αθλητισμού μετά από 2-3 εβδομάδες να μου που συγχαρητήρια και τίποτα άλλο.
Θα πρέπει κάποια στιγμή να βοηθήσει οικονομικά. Και να ξέρετε ότι η τοξοβολία δεν είναι φθηνό άθλημα. Το τόξο μου για παράδειγμα κοστίζει 3.000 ευρώ. Βάλτε ταξίδια, εξοπλισμός. Είναι πολλά έξοδα η ομοσπονδία πλέον δεν έχει για να με στέλνει σε αγώνες. Από την πλευρά της η ομοσπονδία κάνει ό,τι μπορεί.
Θεωρώ ότι είναι από τις λίγες ομοσπονδίες που βοηθούν τόσο πολύ. Στο πρόσφατο Πανελλήνιο πρωτάθλημα στο Ναύπλιο ήταν μια μοναδική εμπειρία για την ελληνική τοξοβολία. Εγώ προσωπικά δεν έχω αγωνιστεί με τόσο πολύ κόσμο να μας παρακολουθεί. Ήταν μια εξαιρετική διοργάνωση κι αυτό οφείλεται στις προσπάθειες της ομοσπονδίας».
Υπάρχει όμως μέλλον στην τοξοβολία; Βλέπει εξέλιξη; Υπάρχουν Έλληνες αθλητές οι οποίοι μπορούν να σταθούν σε υψηλό επίπεδο; «Θα μιλήσω μόνο για το σύνθετο τόξο, καθώς μόνο αυτό γνωρίζω καλά. Ναι υπάρχει εξέλιξη. Τα τελευταία χρόνια οι συμμετοχές αυξάνονται στους αγώνες, ενώ κατά την προσωπική μου γνώμη υπάρχουν τουλάχιστον 7-8 Έλληνες τοξοβόλοι στο σύνθετο τόξο που είναι σε πολύ καλό επίπεδο.ΑΝ μπορούσε η Πολιτεία να βοηθήσει θεωρώ ότι ο αριθμός αυτός θα ήταν ακόμη μεγαλύτερος».
Η Τζούλια έχει ηρεμήσει και η ώρα έχει περάσει. Γνώρισα έναν μεγάλο αθλητή και έναν συνειδητοποιημένο άνθρωπο. Η τιμή είναι μεγάλη να μιλάς με έναν που έχει φτάσει δύο φορές στο δεύτερο σκαλί του βάθρου σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο Χρήστος Αερικός μας συστήθηκε και μας ταξίδεψε σε μια πορεία μόλις οκτώ ετών, η οποία είχε αμέτρητες επιτυχίες, ρεκόρ και μετάλλια. Και είναι ακόμα η αρχή…
Πάμε στα κλισέ…Ερωτήσεις στις οποίες όμως γνωρίζω τις απαντήσεις. Ωστόσο, πρέπει να γίνονται. Προβολή, Πολιτεία και Ομοσπονδία. «Δυστυχώς προβολή στην τοξοβολία δεν υπάρχει. Κάτι πάει να γίνει τώρα από διάφορα sites, που προβάλουν κάποιες επιτυχίες. Φυσικά τηλεόραση και εφημερίδες ούτε λόγος.
Αυτό όμως είναι κάτι που δεν με ενοχλεί προσωπικά. Θα προτιμούσα να βοηθούσε περισσότερο η Πολιτεία και να πηγαίνω σε περισσότερους αγώνες στο εξωτερικό. Όμως αυτό δεν γίνεται. Πιο πολύ με θυμώνει η αδράνεια της Πολιτείας παρά η προβολή. Η μόνο συνδρομή του κράτους για το ασημένιο μετάλλιο που πήρα, ήταν να μου κάνουν ένα τηλέφωνο από το υπουργείο αθλητισμού μετά από 2-3 εβδομάδες να μου που συγχαρητήρια και τίποτα άλλο.
Θα πρέπει κάποια στιγμή να βοηθήσει οικονομικά. Και να ξέρετε ότι η τοξοβολία δεν είναι φθηνό άθλημα. Το τόξο μου για παράδειγμα κοστίζει 3.000 ευρώ. Βάλτε ταξίδια, εξοπλισμός. Είναι πολλά έξοδα η ομοσπονδία πλέον δεν έχει για να με στέλνει σε αγώνες. Από την πλευρά της η ομοσπονδία κάνει ό,τι μπορεί.
Θεωρώ ότι είναι από τις λίγες ομοσπονδίες που βοηθούν τόσο πολύ. Στο πρόσφατο Πανελλήνιο πρωτάθλημα στο Ναύπλιο ήταν μια μοναδική εμπειρία για την ελληνική τοξοβολία. Εγώ προσωπικά δεν έχω αγωνιστεί με τόσο πολύ κόσμο να μας παρακολουθεί. Ήταν μια εξαιρετική διοργάνωση κι αυτό οφείλεται στις προσπάθειες της ομοσπονδίας».
Υπάρχει όμως μέλλον στην τοξοβολία; Βλέπει εξέλιξη; Υπάρχουν Έλληνες αθλητές οι οποίοι μπορούν να σταθούν σε υψηλό επίπεδο; «Θα μιλήσω μόνο για το σύνθετο τόξο, καθώς μόνο αυτό γνωρίζω καλά. Ναι υπάρχει εξέλιξη. Τα τελευταία χρόνια οι συμμετοχές αυξάνονται στους αγώνες, ενώ κατά την προσωπική μου γνώμη υπάρχουν τουλάχιστον 7-8 Έλληνες τοξοβόλοι στο σύνθετο τόξο που είναι σε πολύ καλό επίπεδο.ΑΝ μπορούσε η Πολιτεία να βοηθήσει θεωρώ ότι ο αριθμός αυτός θα ήταν ακόμη μεγαλύτερος».
μπορούσε η Πολιτεία να βοηθήσει θεωρώ ότι ο αριθμός αυτός θα ήταν ακόμη μεγαλύτερος».
Η Τζούλια έχει ηρεμήσει και η ώρα έχει περάσει. Γνώρισα έναν μεγάλο αθλητή και έναν συνειδητοποιημένο άνθρωπο. Η τιμή είναι μεγάλη να μιλάς με έναν που έχει φτάσει δύο φορές στο δεύτερο σκαλί του βάθρου σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο Χρήστος Αερικός μας συστήθηκε και μας ταξίδεψε σε μια πορεία μόλις οκτώ ετών, η οποία είχε αμέτρητες επιτυχίες, ρεκόρ και μετάλλια. Και είναι ακόμα η αρχή…
Lamprini T.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου