ΠΗΓΗ!!! http://www.globalview.gr/2016/07/06/63470/
…την Κατερίνα Αθανασοπούλου, τη βραβευμένη Ελληνίδα digital artist
Kατερίνα Αθανασοπούλου
Κατερίνα,
αν θυμάμαι καλά έχουν περάσει τρία χρόνια από την προβολή και τη βράβευσή σου για την ταινία Apodemy, το μικρό κινηματογραφικό αριστούργημα που αποτυπώνει με μοναδικό τρόπο – το δικό σου τρόπο – τον εγκλωβισμό των προσφύγων και την κίνηση τους προς τα εμπρός, ως μια προσπάθεια διάσωσης σωμάτων και ψυχών. Σήμερα, αυτή η ταινία αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα με βάση τα νέα δεδομένα στο Προσφυγικό – Μεταναστευτικό στην Ευρώπη. Αν χρειαζόταν να δημιουργήσεις τώρα μια νέα ταινία, τί ειναι αυτό που θα προέτασσες ;
Οταν έκανα την Αποδημία, το θέμα που μου είχε δώσει η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών ήταν η Μετανάστευση και η Οικονομική Κρίση. Οι εικόνες που είχα από την Ελλάδα ήταν εκείνες των εγκαταλελειμμένων οικοδομών, που μοιάζουν με κλουβιά. Οι Εικαστικοί Διάλογοι, η ομαδική έκθεση, μέρος της οποίας θα ήταν η Αποδημία, έγινε στο Πάρκο Ακαδημίας Πλάτωνος. Ο ορνιθώνας του Πλάτωνα και τα τσιμεντένια κλουβιά ήταν η αφετηρία μου. Σήμερα, το τοπίο όπου κατοικώ, της Αγγλίας, έχει πάλι αλλάξει, με πολλούς Βρεττανούς να κατηγορούν τη Μετανάστευση σαν το λόγο της οικονομικής τους κρίσης, που βέβαια δεν είναι η αλήθεια. Το θέμα που έχω στο μυαλό μου, για μια καινούργια ταινία, έχει να κάνει με αυτή τη ξενοφοβία, που είναι μια απαλότερη και ευκολότερη μορφή ρατσισμού.
Ζεις με την οικογένειά σου στο Λονδίνο. Πέσμου πόσες ευκαιρίες έχει ένας ξένος σε ένα τεράστιο πολυπολιτισμικό κέντρο, όπως είναι η βρετανική πρωτεύουσα ;
Δυστυχώς, η Αγγλία στην οποία ήρθα πριν δεκαέξι χρόνια έχει αλλάξει, με τις τελευταίες εξελίξεις του Brexit να γεννούν μεγάλη αβεβαιότητα. Δεν νομίζω οτι ΑΝ
ήμουν σήμερα στην Ελλάδα – σκεφτόμενη μεταπτυχιακό – οτι θα ερχόμουν στο Λονδίνο. Αν ανέβει περισσότερο το κόστος σπουδών για τους Ευρωπαίους φοιτητές, γιατί να μη διαλέξουν τη Γαλλία ή τη Γερμανία, με τα δωρεάν πανεπιστήμια; Οι ψηφοφόροι του Brexit έχουν μια εικόνα της Βρεττανίας σαν νησί και σαν αυτοκρατορία, και το Λονδίνο δυστυχώς είναι μια όαση σε έναν μάλλον εθνικιστικό ορίζοντα.
Σήμερα διδάσκεις στο Πανεπιστήμιο ; Κι αν ναι, ποιο είναι το γνωστικό σου αντικειμενο και πώς νοιώθεις όταν ανεβαίνεις στην έδρα ; Αναφέρομαι στη σχέση σου με τους φοιτητές
Διδάσκω Animation στο LCC (University of the Arts) και στο Royal College of Art. ΟΙ φοιτητές μου με εκπλήσσουν και με συγκινούν με τις ταινίες και το πάθος τους για την τέχνη και την επικοινωνία. Η επαφή που έχω μαζί τους είναι περισσότερο ένας-προς-ένα, όπου συζητούμε για το θέμα της δουλειάς τους, γαι το κατα πόσο οι ιδέες τους “βγαίνουν” στην πλοκή του έργου, και βέβαια πρακτικά θέματα τεχνικής και παραγωγής. Ο ενθουσιασμός και η έλλειψη κυνισμού των νεότερων ανθρώπων με αναζωογονεί.
Πόσο δυσαρεστημένη ή πόσο ικανοποιημένη είσαι από το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών στη Μεγάλη Βρετανία;
Βαθειά δυσαρεστημένη! Με εκπλήσσουν κάποιες φωνές από την Ελλάδα, που θεωρούν το Brexit κίνηση επαναστατικότητας απέναντι σε άδικες πρακτικές της ΕΕ. Η πλειοψηφία εκείνων των Βρεττανών που δεν θέλουν την ΕΕ είναι κατά των μεταναστών, κυρίως των Ανατολικοευρωπαίων επειδή «τους παίρνουν τις δουλειές τους» και επίσης φοβούνται οτι θα γεμίσουν Σύριους, ερχόμενοι μέσα απο την Ευρώπη. Είναι μια στροφή στη συντηρητικότητα, η οποία δεν έχει να κάνει με την πραγματικότητα που ζήσαμε στην Ελλάδα με τα σκληρά μέτρα λιτότητας. Η Αγγλική λιτότητα δεν ήταν λόγω της ΕΕ, αλλά λόγω κυρίως των Συντηρητικών κυβερνήσεων που προσπαθούν να διαλύσουν τη δωρεάν υγειονομιή περίθαλψη, ασφάλεια και υγεία. Αλλά είναι πολύ ευκολότερο να πιστέψεις τις εφημερίδες του Rupert Murdoch που σου λένε ότι για τη φτώχεια σου φταίει ο Πολωνός. Πάρα πολλοί Αγγλοι του Λονδίνου (κατα πλειοψηφία remain) μου ζητούν συγγνώμη για την χώρα τους, μεταξύ σοβαρού και αστείου. Και αυτοί είναι φοβισμένοι και θυμωμένοι, όχι απλά με το αποτέλεσμα, αλλά με το γιατί μια τόσο μεγάλη απόφαση έγινε θέμα ψηφίσματος, με τόσα ψέμματα κατά την προεκλογική εκστρατεία. Για μένα, η μεγαλύτερη θλίψη είναι πως ο φόνος της Τζο Κοξ από τον ακροδεξιό εθνικιστή δεν ξύπνησε τον κόσμο από το πατριωτικό του παραλλήρημα. Με πονά το πως έχει ήδη ξεχαστεί αυτή η εξαιρετική, αδικοχαμένη γυναίκα.
Πιστεύεις ότι θα υπάρξει μαζική φυγή πολυεθνικών εταιρειών, άρα και διάχυση μιας απρόβλεπτης ως χθες ανεργίας; Θα υπάρξει θέμα με τα πανεπιστήμια, τα γνωστικά αντικείμενα και την καινοτομία ; Εχουν γίνει κάποιες συζητήσεις στο δικό σου πανεπιστήμιο ;
Αυτή τη στιγμή όλα είναι στον αέρα. Τα Πανεπιστήμια δηλώνουν ανοιχτοί και φιλικοί προς τους Ευρωπαίους φοιτητές και προσωπικό. Αλλά βέβαια όταν η Τερέζα Μέι μιλά για το αβέβαιο μέλλον των κατοίκων στην Αγγλία από την ΕΕ, κανείς δεν μπορεί να μιλήσει με σιγουριά. Από την άλλη, είναι άγνωστο τί θα γίνει με τα Ευρωπαικά ερευνητικά προγράμματα, στα οποία βασιζόμαστε, όλα είναι ακόμη θολά.
Την επομένη των εκλογών, πάντως, διακρίνω δυσαρέσκεια και ανάμεσα σε αυτούς που ψήφισαν να βγει η Βρετανία από την Ε.Ε, όπως βλέπω και αντιφατικά μηνύματα των πολιτικών που διεκδικούν την ηγεσία των Τόρις. Κάτι μου λέει ότι πέραν όλων των άλλων οι Τόρις δεν είχαν πρόγραμμα για την επόμενη μέρα.
Ο Κάμερον δεν πίστευε ότι θα έβγαιναν από την Ευρώπη, ήταν ένα πολιτικό παιχνίδι για να αντιταχθεί στον Φαράζ και τους ενδοκομματικούς εχθρούς του. Το τραγελαφικό βέβαια είναι ότι ούτε ο Τζόνσον και ο Γκοβ πίστευαν ότι θα φύγουμε από την ΕΕ – είναι φανερό οτι δεν υπάρχει πρόγραμμα και παραιτείται ο ένας μετά τον άλλο. Προχθές παραιτήθηκε και ο Φαράζ, κανείς δε θέλει να δυσαρεστήσει τον Βρεττανικό λαό που ψήφισε όχι, αλλά ταυτόχρονα κανείς δε θέλει να ρίξει την Αγγλία στο οικονομικό χάος που θα φέρει το brexit.
Σε ποιο στάδιο βρίσκονται οι νέες σου δουλειές; Θα μας εκπλήξεις να υποθέσω Κατερίνα, αλλά έτσι όπως κινείσαι όλοι περιμένουμε να απολαύσουμε την κορύφωση της εσωτερικότητάς σου και μαζί της ξεχωριστικής δημιουργικής σου διάθεσης..
Τους τελευταίους μήνες κάνω μια έρευνα πάνω σε εγκαταστάσεις και διαδραστικές μορφές τέχνης. Ταυτόχρονα, αναζητώ νέους τρόπους σύνθεσης μεταξύ Αρχιτεκτονικής και Animation μεσα από Games και Virtual Reality. Είναι ακόμα νωρίς, αλλά προσπαθώ πάντα να μαθαίνω κανούργιους τρόπους και πρακτικές. Αυτές τις μέρες θα παιχτεί η μιο πρόσφατη μου ταινία στο Festival Miden στην Καλαμάτα, το Branches ofLIFE, που μπορείτε να δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο
και αυτό:
- Απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών τουΑΠΘ και κατόπιν του Royal College of Art στο Λονδίνο, η Κατερίνα Αθανασοπούλου ζει στο Λονδίνο και διδάσκει στο University of the Arts και στο Royal College of Art.
newsroom/globalview.gr
..............................................
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΜΑΣ!!!!!!!!!!!!
Lamprini T.
Kατερίνα Αθανασοπούλου
Κατερίνα,αν θυμάμαι καλά έχουν περάσει τρία χρόνια από την προβολή και τη βράβευσή σου για την ταινία Apodemy, το μικρό κινηματογραφικό αριστούργημα που αποτυπώνει με μοναδικό τρόπο – το δικό σου τρόπο – τον εγκλωβισμό των προσφύγων και την κίνηση τους προς τα εμπρός, ως μια προσπάθεια διάσωσης σωμάτων και ψυχών. Σήμερα, αυτή η ταινία αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα με βάση τα νέα δεδομένα στο Προσφυγικό – Μεταναστευτικό στην Ευρώπη. Αν χρειαζόταν να δημιουργήσεις τώρα μια νέα ταινία, τί ειναι αυτό που θα προέτασσες ;
ήμουν σήμερα στην Ελλάδα – σκεφτόμενη μεταπτυχιακό – οτι θα ερχόμουν στο Λονδίνο. Αν ανέβει περισσότερο το κόστος σπουδών για τους Ευρωπαίους φοιτητές, γιατί να μη διαλέξουν τη Γαλλία ή τη Γερμανία, με τα δωρεάν πανεπιστήμια; Οι ψηφοφόροι του Brexit έχουν μια εικόνα της Βρεττανίας σαν νησί και σαν αυτοκρατορία, και το Λονδίνο δυστυχώς είναι μια όαση σε έναν μάλλον εθνικιστικό ορίζοντα.Βαθειά δυσαρεστημένη! Με εκπλήσσουν κάποιες φωνές από την Ελλάδα, που θεωρούν το Brexit κίνηση επαναστατικότητας απέναντι σε άδικες πρακτικές της ΕΕ. Η πλειοψηφία εκείνων των Βρεττανών που δεν θέλουν την ΕΕ είναι κατά των μεταναστών, κυρίως των Ανατολικοευρωπαίων επειδή «τους παίρνουν τις δουλειές τους» και επίσης φοβούνται οτι θα γεμίσουν Σύριους, ερχόμενοι μέσα απο την Ευρώπη. Είναι μια στροφή στη συντηρητικότητα, η οποία δεν έχει να κάνει με την πραγματικότητα που ζήσαμε στην Ελλάδα με τα σκληρά μέτρα λιτότητας. Η Αγγλική λιτότητα δεν ήταν λόγω της ΕΕ, αλλά λόγω κυρίως των Συντηρητικών κυβερνήσεων που προσπαθούν να διαλύσουν τη δωρεάν υγειονομιή περίθαλψη, ασφάλεια και υγεία. Αλλά είναι πολύ ευκολότερο να πιστέψεις τις εφημερίδες του Rupert Murdoch που σου λένε ότι για τη φτώχεια σου φταίει ο Πολωνός. Πάρα πολλοί Αγγλοι του Λονδίνου (κατα πλειοψηφία remain) μου ζητούν συγγνώμη για την χώρα τους, μεταξύ σοβαρού και αστείου. Και αυτοί είναι φοβισμένοι και θυμωμένοι, όχι απλά με το αποτέλεσμα, αλλά με το γιατί μια τόσο μεγάλη απόφαση έγινε θέμα ψηφίσματος, με τόσα ψέμματα κατά την προεκλογική εκστρατεία. Για μένα, η μεγαλύτερη θλίψη είναι πως ο φόνος της Τζο Κοξ από τον ακροδεξιό εθνικιστή δεν ξύπνησε τον κόσμο από το πατριωτικό του παραλλήρημα. Με πονά το πως έχει ήδη ξεχαστεί αυτή η εξαιρετική, αδικοχαμένη γυναίκα.
, που μπορείτε να δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο και κατόπιν του Royal College of Art στο Λονδίνο, η Κατερίνα Αθανασοπούλου ζει στο Λονδίνο και διδάσκει στο University of the Arts και στο Royal College of Art.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου