Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2016

Η ιστορική ομιλία Στεφανόπουλου



Η ιστορική ομιλία Στεφανόπουλου όταν ο Κλίντον ήρθε στην Αθήνα 14 Νοεμβρίου 1999. Δείτε την ιστορική προσφώνηση του τότε προέδρου της Δημοκρατίας Κώστη Στεφανόπουλου προς τον τότε αμερικανό πρόεδρο Μ. Κλίντον στην Αθήνα.

Την Δευτέρα 14 Νοεμβρίου ο αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα αναμένεται να βρεθεί στην Αθήνα. Έχουν περάσει 17 χρόνια από την τελευταία φορά που ένας αμερικανός πρόεδρος επισκέφθηκε τη χώρα μας. Ήταν 19 Νοεμβρίου 1999 όταν ο Μπίλ Κλίντον, συνοδευόμενος από τη γυναίκα του και μεγάλη χαμένη της πρόσφατης εκλογικής αναμέτρησης στις ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, βρέθηκε στην Ελλάδα.  Όπως προέβλεπε τότε το πρωτόκολλο, ο αμερικανός πρόεδρος έγινε δεκτός στο προεδρικό μέγαρο από τον τότε πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο, παρουσία του τότε πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη.  Ο κ. Στεφανόπουλος έκανε μία εξαιρετική ομιλία, αναφερόμενος στους δεσμούς της Ελλάδας με τις Η.Π.Α και χωρίς να διστάσει να σχολιάσει, μεταξύ άλλων, όλα τα μεγάλα εθνικά θέματα από το Κυπριακό και τις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο μέχρι το γεγονός ότι «η Ελλάς έχει ακόμη την πικρία ότι δεν ανεγνωρίσθη επαρκώς η συνεισφορά της στην κοινή πολεμική προσπάθεια», στο πλαίσιο του Β'Παγκοσμίου Πολέμου.   Δείτε το βίντεο με την ομιλία του κ. Στεφανόπουλου:

Το πλήρες κείμενο της ομιλίας του κ. Στεφανόπουλου:  

«Εξοχώτατε κύριε Πρόεδρε,  Καλώς ήλθατε στην Ελλάδα.

Σας υποδεχόμεθα καθώς και την Κυρία Κλίντον με αισθήματα ειλικρινούς φιλίας και μεγάλης εκτιμήσεως προς το πρόσωπόν σας, αλλά και έναντι της μεγάλης σας χώρας, με την οποίαν η Ελλάς συνδέεται με παλαιούς όσον και συγχρόνως ισχυρούς δεσμούς.  Σας υποδεχόμεθα ως τον διακεκριμένον Πρόεδρον των Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος με την πολιτική του ενίσχυσε ακόμη περισσότερον την ευημερίαν της χώρας του και ως τον Πρόεδρον της ηγέτιδος χώρας του Δυτικού κόσμου, η οποία φιλοδοξεί να εκφράζει και να στηρίζει τις μεγάλες αρχές της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.  Οι αρχές αυτές εγεννήθηκαν, όπως γνωρίζετε, κατά τους αρχαίους κλασικούς χρόνους στην Ελλάδα και εμορφοποιήθησαν εις συγκεκριμένον πολίτευμα εδώ στην Αθήνα. Εδώ προσδιορίστηκαν και κατεγράφησαν με σαφή τρόπον οι νόμοι ως οι ρυθμισταί των σχέσεων μεταξύ των πολιτών και υψώθηκε η Δικαιοσύνη ως υπερτάτη αρχή και αξία.  Το Σύνταγμα της χώρας σας είναι το πρώτο Σύνταγμα της σύγχρονης εποχής μας που εξέφρασε εν μέσω περιπλόκων τότε προβλημάτων, ισχυρών εντάσεων και μεγάλων δυσχερειών την αφοσίωση ενός Λαού, του Αμερικανικού, στην Ελευθερία, την Δημοκρατία και την Δικαιοσύνη.  Δεν επέρασαν από τότε πολλά χρόνια και η χώρα μας ανέκτησε επίσης την Ελευθερίαν της έπειτα από σκληρούς και αιματηρούς αγώνες που διήρκεσαν οκτώ χρόνια. Ενθυμούμεθα πάντοτε με ευγνωμοσύνη ότι η Αμερικανική Συμπολιτεία εξέφρασε εκ των πρώτων χωρίς δισταγμό την συμπάθειά της και προσέφερε την ηθική στήριξή της στην αγωνιζόμενη Ελλάδα.  Αυτή η πρώτη συνάντησή μας υπό την σκέπη της Ελευθερίας ακολουθήθηκε, κύριε Πρόεδρε, αργότερα και από άλλες συμπορεύσεις. Αναφέρομαι στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους κατά τους οποίους απειλήθηκαν οι ελευθερίες των Λαών από στρατοκρατικά και ανελεύθερα πολιτεύματα.


Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής προσέφεραν το βάρος της ισχύος των, αλλά και την γενναιότητα των τέκνων των, για την υπεράσπιση της Ελευθερίας και η συμμετοχή τους στους πολέμους αυτούς υπήρξε αποφασιστική. Η Ελλάς προσέτρεξε και εκείνη με όλες τις δυνάμεις της προς ενίσχυση του στρατοπέδου της Ελευθερίας και στις δύο συγκρούσεις.  Κατά τον Πρώτον Παγκόσμιον Πόλεμον προσέφερε στο συμμαχικό στρατόπεδο το 1918 την πρώτην σημαντική νίκην του στο μέτωπο της Μακεδονίας και κατά τον Δεύτερον την πρώτην και πάλιν νίκην εναντίον των φασιστικών δυνάμεων στον πόλεμο της Αλβανίας μαζί με το παράδειγμά της πώς αγωνίζονται οι ελεύθεροι Λαοί κατά πολύ υπερτέρων εχθρών, διότι δεν εδίστασε και κατά των πανισχύρων ναζιστικών στρατευμάτων να αμυνθεί με απαράμιλλον γενναιότητα.  «Η Ελλάς έχει ακόμη την πικρία ότι δεν ανεγνωρίσθη επαρκώς η συνεισφορά της στην κοινή πολεμική προσπάθεια«  Κατά τον πόλεμον αυτόν, στον οποίον οι στρατευμένοι νέοι της προσήλθαν να καταταγούν τραγουδώντας και κατά την επακολουθήσασα κατοχή της χώρας από τα στρατεύματα του Αξονος, απώλεσε από πολεμικές ενέργειες και την επακολουθήσασα αντίσταση από βομβαρδισμούς, εκτελέσεις και από την πείνα περισσότερες από 500.000 ψυχές, δηλαδή είχε αναλογικώς προς τον πληθυσμόν της τις μεγαλύτερες μαζί με τη Ρωσία, την Πολωνία και την Γιουγκοσλαβίαν απώλειες μεταξύ των συμμάχων κρατών.


Η Ελλάς έχει ακόμη την πικρία ότι δεν ανεγνωρίσθη επαρκώς η συνεισφορά της στην κοινή πολεμική προσπάθεια.  Μετά τον πόλεμον η Αμερική μάς προσέφερε, όπως και σε άλλες χώρες, πολύτιμη υλική και ηθική βοήθεια προκειμένου να ανασυγκροτήσομε την κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα μας.  Σήμερα ενισχύομε τους δεσμούς μας ευρισκόμενοι στον ίδιο ιδεολογικό και δημοκρατικό χώρο, συμμετέχοντες στην ίδια στρατιωτική συμμαχία και πιστεύοντας πάντοτε στις ίδιες μεγάλες ηθικές αξίες και πολιτικές αρχές. Οι δεσμοί αυτοί ενισχύονται ακόμη περισσότερο από τα τρία περίπου εκατομμύρια των ομογενών μας που ζουν στις Ηνωμένες Πολιτείες μοιράζοντας τα πατριωτικά τους αισθήματα μεταξύ της νέας μεγάλης πατρίδας τους και της παλαιάς, όπου ευρίσκονται οι τάφοι των προγόνων τους και πολλοί εν ζωή συγγενείς τους. Για μας οι ομογενείς μας Αμερικανοί αποτελούν αιτίαν μεγάλης εθνικής υπερηφανείας και ικανοποιήσεως, λόγω της συμπεριφοράς των ως πολιτών και της προκοπής των ως ανθρώπων. Η φιλία που μ’ αυτούς τους τρόπους αναπτύχθηκε και στηρίζεται σε κοινά ιδανικά των δύο χωρών μας είναι προορισμένη να διαρκέσει.  Η σύγχρονη Ελλάς, κύριε Πρόεδρε, όπως καλώς γνωρίζετε, είναι κράτος ειρηνικό, σεβόμενο απολύτως τις διεθνείς υποχρεώσεις του με άριστα λειτουργούν δημοκρατικό πολίτευμα, με ισχυρά και αναπτυσσόμενη οικονομία, μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και πολλών άλλων διεθνών οργανισμών, σημαντικός παράγων σταθερότητος εις την περιοχήν των Βαλκανίων. Δεν αγαπούμε τον πόλεμον, ούτε τον προβάλλομε ως μέσον επιλύσεως διαφορών, αποδεχόμεθα και στηρίζομε τις αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, σεβόμεθα και επικαλούμεθα το διεθνές δίκαιον και τις διεθνείς συνθήκες και διατηρούμε φιλικές σχέσεις με όλους τους γείτονές μας, μη έχοντας άλλα προβλήματα πέραν αυτών που προκαλούνται εις βάρος μας από την επιθετική πολιτική της Τουρκίας.


Επωφελούμενος από το μεγάλο προσωπικό ενδιαφέρον σας για την επίλυση του επί 25ετίαν χρονίζοντος Κυπριακού προβλήματος, επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω προς όλους τους παρευρισκομένους ότι το πρόβλημα αυτό προκλήθηκε από την στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στη νήσο, προς αποκατάστασιν, όπως τότε είπε, του διαταραχθέντος από την απόπειρα κατά του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου νομίμου πολιτεύματος, ότι έκτοτε και παρά την αποκατάσταση της νομιμότητος συνεχίζει την κατοχή του 38% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας και αρνείται να συμμορφωθεί προς τις αποφάσεις και τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών.  Επίσης να προσθέσω ότι ο τουρκικός πληθυσμός της νήσου ανήρχετο κατά την εισβολή στο 18% του συνολικού και ο ελληνικός εις το 80%, ότι μετά την εισβολήν το ήμισυ του τουρκικού πληθυσμού εγκατέλειψε την νήσον και αντικατεστάθη από εποίκους μεταφερθέντες από την Ανατολίαν, ότι 180.000 Ελληνοκυπρίων παραμένουν πρόσφυγες, εμποδιζόμενοι να κατοικήσουν στους τόπους της γεννήσεώς τους και να απολαύσουν τις περιουσίες τους, ότι ο κ. Ντενκτάς αρνείται να συζητήσει τις προτάσεις που κατά καιρούς έχουν υποβληθεί και ότι της μιας πλευράς αρνουμένης να υποχωρήσει μερικοί λέγουν ότι ίσως υπάρχει φόβος να κληθεί η άλλη να καλύψει διά των ιδικών της βημάτων την ζητουμένη προσέγγιση.


Κύριε Πρόεδρε,

Εάν το Κυπριακό πρόβλημα πρόκειται να επιλυθεί, πρέπει να επιλυθεί συμφώνως με τις αρχές της Δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας. Δεν είναι δυνατόν να επιλυθεί με την αποδοχήν της στρατιωτικής βίας και των τετελεσμένων. Δεν είναι νοητόν το μελετώμενον δικοινοτικόν πολίτευμα να παραγνωρίσει την συντριπτικήν πλειοψηφίαν των Ελληνοκυπρίων, όπως δεν είναι νοητόν να παραγνωρισθούν τα ατομικά δικαιώματα όλων των Κυπρίων αφού τα δικαιώματα αυτά οπουδήποτε του κόσμου παραβιαζόμενα κινούν όχι μόνον την συμπάθειαν αλλά και την επέμβαση των Δημοκρατικών κρατών. Τέλος, η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ δεν επιτρέπεται να εξαρτηθεί από την προηγούμενη λύση του Κυπριακού προβλήματος. Το ζήτημα αυτό πιστεύω ότι είναι πρωταρχικής σημασίας.  Αλλά υπάρχουν και οι λεγόμενες διαφορές στο Αιγαίο. Ο προσδιορισμός των ορίων της υφαλοκρηπίδος, του μόνου δηλαδή υπαρκτού προβλήματος, θα είχε επιτευχθεί εάν η Τουρκία εδέχετο ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα όπως προβλέπουν οι διατάξεις του δικαίου της θαλάσσης, το οποίον έχει αποδεχθεί και η μεγάλη σας χώρα, οι διεκδικήσεις επί διαφόρων νήσων και νησίδων του Αιγαίου δεν θα έπρεπε ούτε ως σκέψεις να διατυπωθούν, αν η Τουρκία ενθυμείτο τις υποχρεώσεις της τις προκύπτουσες από τη Συνθήκη της Λωζάννης συμφώνως προς τα άρθρα 12 και 16 της οποίας παρητήθη παντός δικαιώματος και οποιουδήποτε τίτλου επί νήσων κειμένων πέραν των τριών μιλλίων από τις ακτές της, με εξαίρεση την Ιμβρο, Τένεδο και τη νήσο των Λαγωών, η απειλή πολέμου δεν επιτρέπεται να διατυπώνεται σε καμιά περίπτωση από τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών, πολύ περισσότερο όταν διατυπώνεται εν σχέσει με την άσκηση δικαιώματος αναγνωριζομένου από το Δίκαιο της Θαλάσσης, όπως είναι η επέκταση των χωρικών υδάτων.


 Ηδη οι σεισμοί που έπληξαν και τις δύο χώρες προκάλεσαν ισχυρό λαϊκό αίσθημα αμοιβαίας συμπαθείας και αλληλεγγύης, το οποίον όλοι διακαώς ελπίζομε να ενισχυθεί με λόγους και ενέργειες προς την κατεύθυνση της φιλίας και της συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών. Κανείς περισσότερο της Ελλάδος δεν επιθυμεί αυτή τη φιλία και συνεργασία η οποία θα αποβεί ευεργετική για την περαιτέρω οικονομική ανάπτυξη των δύο χωρών με την αποφυγή των πολυδαπάνων εξοπλισμών. Η Ελλάς έχει προτείνει προς κάθε κατεύθυνση και βεβαίως προς την Τουρκία την διαδικασία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, η οποία έχει τις εγγυήσεις αλλά και την δεσμευτικότητα των αποφάσεων του Δικαστηρίου αυτού και επικουρείται η πρόταση αυτή από την διεθνή κοινότητα.  Η διεθνής κοινότης γνωρίζει πολύ καλά τας διατάξεις του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών. Γνωρίζει το Δίκαιον της Θαλάσσης, γνωρίζει τις ρυθμίσεις της Συνθήκης της Λωζάννης, όπως γνωρίζει και τα άρθρα των πρωτοκόλλων που υπεγράφησαν μεταξύ Τουρκίας και Ιταλίας για τα Δωδεκάνησα.


Η διεθνής κοινότης γνωρίζουσα όλα αυτά και μη λαμβάνουσα θέση, φοβούμαι ότι άθελά της ενισχύει τις αβάσιμες διεκδικήσεις και τις επιθετικές διαθέσεις. Η Ελλάς δεν ζητεί από κανένα να μεσολαβήσει υπέρ αυτής, επικαλείται απλώς το δίκαιον και τη νομιμότητα, διότι πιστεύει ότι βασικό στοιχείο του πολιτισμού μας δεν είναι τόσον η στήριξη των πάσης φύσεως συμφερόντων μας, όσον η στήριξη της νομιμότητος. Ορθότερο θα ήτο αν έλεγα ότι πρωταρχικό συμφέρον όλων είναι η υπεράσπιση της νομιμότητος.  Κύριε Πρόεδρε,  Η Ελλάς έχει στραμμένη την προσοχή της προς την Ευρώπη αλλά και τις Βαλκανικές χώρες. Με την στρατιωτική παρουσία της κατόπιν αποφάσεων Διεθνών Οργανισμών εις την Βοσνίαν Ερζεγοβίνην και εις το Κόσοβο, και με την συγκατάθεση της Αλβανίας εις το έδαφός της, συμβάλλει στην επικράτηση της σταθερότητος εις την περιοχή. Προσφέρει την βοήθειά της προς όλες τις χώρες της Βαλκανικής, ενισχύει και ενθαρρύνει την επιχειρηματική δραστηριότητα των Ελλήνων σ’ αυτές, υποστηρίζει την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ενωση, ευθύς ως οι περιστάσεις υπό τις οποίες διατελούν το επιτρέψουν και εύχεται την ταχείαν αντιμετώπιση των δυσκολιών τους.


Κύριε Πρόεδρε,

η επίσκεψή σας μας προκαλεί πολύ μεγάλην χαράν, την θεωρούμε ως έκφραση των θερμών φιλικών αισθημάτων σας έναντι της χώρας μας και μας δίνει την ευκαιρία να σας βεβαιώσομε για την θερμότητα και την ειλικρίνεια των δικών μας αισθημάτων διά την μεγάλην δική σας χώραν και υμάς προσωπικώς. Με τα αισθήματα αυτά υψώνω το ποτήρι μου και προπίνω υπέρ της ευημερίας του Αμερικανού Λαού και της προσωπικής ευτυχίας υμών και της Κυρίας Κλίντον».

ΠΗΓΗ!!! http://www.thetoc.gr/politiki/article/i-istoriki-omilia-stefanopoulou-otan-o-klinton-irthe-stin-athina



...................

Στην πηγή μπορείτε να δείτε το βίντεο.

Οι συγκρίσεις είναι ευνόητες...

Lamprini T.

Υ.Γ. Ο τέως Πρόεδρος πέθανε στις 20.11.16, ημέρα Κυριακή



Η μπαλάντα του Αντρίκου για την Ζηνοβία






Η μπαλάντα του Αντρίκου για την Ζηνοβία


αφιερωμένο

by lamprini

https://youtu.be/DSDx0O07nFU

μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Στίχοι: Κώστας Βάρναλης










































Είχε την τέντα ξομπλιαστή
η βάρκα του καμπούρη Αντρέα.
Γυρμένος πλάι στην κουπαστή
ονείρατα έβλεπεν ωραία.

Η Κατερίνα κι η Ζωή,
τ' Αντιγονάκι κι η ΖΗΝΟΒΙΑ.
Ω, τι χαρούμενη ζωή!
Χτυπάς, φτωχή καρδιά, με βία.

Τα μεσημέρια τα ζεστά
τη βάρκα παίρνανε τ' Αντρέα
για να τις πάει στ' ανοιχτά
όλες μαζί, τρελή παρέα.

Ήρθ' ο χειμώνας ο κακός
και σκόρπισε η τρελή παρέα
Και σένα βήχας μυστικός
σ' έριξε χάμω, μπάρμπα-Αντρέα.


Lamprini T.



Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

Κατερίνα Αποστολίδου... Μια Περαμιώτισσα 3η στον κόσμο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα sanda!


Μια Περαμιώτισσα 3η στον κόσμο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα sanda!



  Τεράστια επιτυχία του Αθλητικού Συλλόγου Μαχητικών Τεχνών Περάματος γνωστού και ως Fight Academy Peramatos - Η αθλήτρια Κατερίνα Αποστολίδου ανέβηκε στην 3η θέση του βάθρου στο παγκόσμιο πρωτάθλημα wushu με 2 εμφατικές νίκες απέναντι στις αθλήτριες από Καζακστάν και Ινδονήσια και χάνοντας στις λεπτομέρειες από την πρωταθλήτρια Κίνας που πήρε τελικά και το χρυσό μετάλλιο.  Κινεζικό boxing. Μαχητικότητα και φιλοσοφία ζωής. Αυτό τα λέει όλα και κάνει και την ειδοποιό διαφορά με το δυτικό τρόπο.


Είναι μέλος της Ε.Ο wushu kung fu και αναγνωρισμένος σύλλογος από την ΓΓΑ με φίλαθλη ιδιότητα.  Προπονητής του συλλόγου είναι ο sifu Απόστολος Αποστολίδης με πολλά χρόνια εμπειρίας στο χώρο, γέννημα θρέμμα Περαμιώτης και πατέρας 2 παιδιών.

f10
Kατερίνα Αποστολίδου, τρίτη από δεξίά
ο πατέρας της και προπονητής της, τέταρτος από δεξιά...

Είναι διπλωματούχος προπονητής wushu από την ΓΓΑ από την 1η σχολή προπονητών το 2003 και κατέχει τον βαθμό του 4ου duan στο wushu και του 4ου duan στην πολεμική τέχνη Chapkoon-do.
Στο σύλλογο διδάσκονται οι πολεμικές τέχνες Chapkoon-do και wing chun (διδάσκει ο δάσκαλος Γιώργος Κίναμης), πρακτική αυτοάμυνα για άντρες γυναίκες και παιδιά και το μαχητικό άθλημα Sanda, γνωστό και ως Chinese kick boxing.


Κατερίνα Αποστολίδου...f11



Η διαφορά με το δυτικό kick boxing είναι ότι περιέχει και τεχνικές πάλης και επιτρέπονται οι λαβές και οι ρίψεις.  Είναι το εθνικό άθλημα της Κίνας με μεγάλη ιστορία 100άδων χρόνων πίσω του καθώς είναι το κοινό μαχητικό άθλημα όλων των στυλ kung fu, ενώ διδάσκεται στην αστυνομία και στον στρατό της Κίνας, αφού είναι πολύ αποτελεσματικό και εφαρμόσιμο σε πραγματικές καταστάσεις.  Ο σύλλογος όλα αυτά τα χρόνια έχει πάρα πολλές διακρίσεις και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.  Πολλά διασυλλογικά και πανελλήνια πρωταθλήματα, πολλές νίκες σε events, ενώ έχει χρυσά, ασημένια και χάλκινα μετάλλια σε Βαλκανικά πρωταθλήματα, πανευρωπαϊκό και πρόσφατα σε παγκόσμιο πρωτάθλημα όπου η αθλήτρια Κατερίνα Αποστολίδου βγήκε 3η παγκόσμια πρωταθλήτρια κάτι που συνέβη μόλις για 3η φορά στην ιστορία του Ελληνικού wushu και 1η φορά σε κατηγορία νέων.  Κάτι που αν μη τι άλλο δείχνει το υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης στο σύλλογο.  Δείτε περισσότερες φωτογραφίες στο gallery του Newsbomb.gr στην αρχή του άρθρου


Λόγω του ότι το άθλημα είναι αναγνωρισμένο από την ΓΓΑ, η αθλήτρια κερδίζει την εισαγωγή σε όποια σχολή ΑΕΙ επιθυμεί άνευ εξετάσεων, κάτι που είναι πολύ σημαντικό σαν κίνητρο για όλους τους αθλητές που ασχολούνται σοβαρά με αυτό το μαχητικό άθλημα.  Φέτος, ο σύλλογος μεταφέρθηκε σε νέο υπερσύγχρονο χώρο και είναι στη διάθεση οποιουδήποτε θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με τις πολεμικές τέχνες που διδάσκονται, ή με το συναρπαστικό μαχητικό άθλημα Sanda.

 Στο site του συλλόγου και στην ομάδα και σελίδα στο facebook μπορεί να βρει κανείς όλες τις πληροφορίες:

http://www.fightacademyperamatos.gr/

Κι εδώ το βίντεο!!!

Katerina Apostolidou world wushu sanda championship
κλικ...να δείτε το αστέρι μας!!!!!!!!!!!!!!!!




ΠΗΓΗ!! http://www.newsbomb.gr/sports/spor/story/744651/mia-peramiotissa-3i-ston-kosmo-sto-pagkosmio-protathlima-sanda

.......................

ΠΟΛΛΑ μπράβο στην Κατερίνα, από το Πέραμα (Πειραιώς)...

Lamprini T.

..............................................

Εδώ... τα νέα από το σάιτ του συλλόγου της Κατερίνας!!

ΠΗΓΗ!!!
http://www.fightacademyperamatos.gr/3%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF-%CE%B7-%CE%B1%CE%B8%CE%BB%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%AC-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC/

3η στον κόσμο η αθλήτριά μας στο παγκόσμιο πρωτάθλημα sanda

3η στον κόσμο η αθλήτριά μας στο παγκόσμιο πρωτάθλημα sanda
3η παγκόσμια πρωταθλήτρια η αθλήτρια του συλλόγου μας Κατερίνα Αποστολίδου στο παγκόσμιο πρωτάθλημα wushu με 2 εμφατικές νίκες απέναντι στις αθλήτριες από Καζακστάν και Ινδονήσια και χάνοντας στις λεπτομέρειες από την πρωταθλήτρια Κίνας που πήρε τελικά και το χρυσό μετάλλιο.
Τεράστια επιτυχία αν αναλογιστούμε και το πόσους αγώνες και πόσους παρτενέρ υψηλού επιπέδου για να προπονιούνται έχουν οι αντίπαλοι που είχε και ειδικά η Κινέζα.
Μία επιτυχία η οποία δείχνει τη σοβαρή και υψηλού επιπέδου δουλειά που γίνεται στο σύλλογο.
Τεράστια ψυχή κατέθεσαν και τα υπόλοιπα παιδιά που τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για την προσπάθειά τους και το σθενος να ανταγωνιστούν τους καλύτερους του κόσμου.
Στην επόμενη διοργάνωση ακόμα πιο δυνατοί!!!
Φωτογραφίεςhttp://www.fightacademyperamatos.gr/photos/nggallery/fight-academy/pagosmio-sanda
Βίντεοhttp://www.fightacademyperamatos.gr/%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF/?catid=videos&slg=katerina-apostolidou-world-sanda-champion
Βίντεοhttp://www.fightacademyperamatos.gr/%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF/?catid=videos&slg=katerina-apostolidou-world-sanda-champion-in-slow-motion

3η στον κόσμο η αθλήτριά ...

3η παγκόσμια πρωταθλήτρια η αθλήτρια του συλλόγου μας Κατερίνα Αποστολίδου στο παγκόσμιο πρωτάθλημα wushu με 2 εμφατικές νίκες απέναντι στις αθλήτριες από Καζακστάν και Ινδονήσια και χάνοντας στις λεπτομέρειες από την πρωταθλήτρια...
Περισσότερα
3η στον κόσμο η αθλήτριά μας στο παγκόσμιο πρωτάθλημα sanda



φοράδα και δίδυμα πουλάρια...





φοράδα και δίδυμα πουλάρια...

τι γλυκό!

ΠΗΓΗ!! https://www.facebook.com/HorseKingdom/videos/1147218875325182/?hc_ref=NEWSFEED

Lamprini T.




Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016

Εις μνήμην Γιάννη Τσίγκρα, συγγραφέα, ποιητή...





Ό,τι μπόρεσα να βρω για τον Γιάννη Τσίγκρα.  Έναν φίλο απ' τα μπλογκ, μετά απ' το φέις... έναν φίλο ζωής...


kai na adelfe mou.wmv


giannis tsigkras.wmv


kolaz stigmwn ekdhlwshs.wmv





"Αι Λέξεις" - Γιάννης Τσίγκρας - Δημ. Ραδ. Βόλου 1

Πληροφορίες απ' το βίντεο: 
"Αι λέξεις" - Ραδιοφωνική εκπομπή του Γιάννη Τσίγκρα στο Δημοτικό
Ραδιόφωνο Βόλου. Καλεσμένη του η Κατερίνα Σταματίου - Παπαθεοδώρου. Θέμα: Βιβλία. (Γράμμα στη μάννα με δύο ν και Ιστορία που την έγραψαν παιδιά) Καλοκαίρι 1999 
Συνέντευξη της ίδιας από τον συγγραφέα Γιάννη Τσίγκρα.



"Αι Λέξεις" - Γιάννης Τσίγκρας - Δημ. Ραδ. Βόλου 1γ


"Αι Λέξεις" - Γιάννης Τσίγκρας - Δημ. Ραδ. Βόλου 1δ


"Αι Λέξεις" - Γιάννης Τσίγκρας - Δημ. Ραδ. Βόλου 2

"Αι Λέξεις" - Γιάννης Τσίγκρας - Δημ. Ραδ. Βόλου 3


"Αι Λέξεις" - Γιάννης Τσίγκρας - Δημ. Ραδ. Βόλου 4



Οι τερματοφύλακες των πάρκων - Γιάννης Τσίγκρας

Mία ανάρτηση απ' το μπλογκ του, με τους γονείς του... http://giannistsigkras2012.blogspot.gr/2013/02/blog-post_7038.html

Δευτέρα, 11 Φεβρουαρίου 2013


ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΣΜΙΛΕΥΟΥΝ ΤΟ ΑΕΙ


ΓΑΡΥΦΑΛΛΟΣ ΔΟΥΚΙΔΗΣ - ΠΑΡΕΛΑΣΗ 1966-
ΚΕΝΤΡΟ ΤΩΝ ΕΠΙΣΗΜΩΝ,
ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΟΧΡΩΜΟ ΣΑΚΚΑΚΙ



Η ΜΗΤΕΡΑ, ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΣΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΤΗΣ .
ΜΑΣ ΑΦΗΣΕ-
ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ
ΟΥΡΑΝΟΔΕΙΧΤΕΣ-
ΕΒΔΟΜΗΝΤΑΟΧΤΑΧΡΟΝΗ


Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΤΑ ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ,
ΚΟΜΠΑΡΣΟΣ,
ΠΛΑΪ ΣΤΗ ΛΑΜΠΕΤΗ

2 σχόλια:

  1. .... o πατέρας.. η μητέρα.. τι όμορφο!!! ...
    νάσαι καλά φίλε Γιάννη!
    Απάντηση
  2. Ναι,Παρασκευή μου, όλα καλά και σ' ευχαριστώ. Σκέπτομαι μόνο το "γιατί γίνονται όλα αυτά";Τί σημασία έχει ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ;Να το δούμε εικαστικά ή τους, ήδη, ψηλαφώ;Γιατί θυμούμαστε το Παρελθόν όταν το κάνουμε, σχεδόν, Παρόν μας;
    Απάντηση

  3. Δύο βιβλία του εδώ: 

Η δίψα του Ελπήνορα
Διηγήματα
Συγγραφείς:   Γιάννης Τσίγκρας
Θέμα:  Ελληνική πεζογραφία
Εκδότης: Νεφέλη
Σελίδες:  108
Ημ. Έκδοσης: 01/01/1996

Τερματοφύλακες των πάρκων
Τερματοφύλακες των πάρκων
Συγγραφείς:   Γιάννης Τσίγκρας
Θέμα:  Ελληνική πεζογραφία
Εκδότης: Νεφέλη
Ημ. Έκδοσης: 01/01/1990












Κάτι για μένα... από το 2012...






Δευτέρα, 14 Μαΐου 2012


Στη φίλη Παρασκευή Μαλούχου


ΕΠΙ ΤΩΝ ΠΟΤΑΜΩΝ ΒΑΒΥΛΩΝΟΣ
 Ή
                           Η ΒΙΛΑ ΤΗΣ ΚΗΦΙΣΙΑΣ







Η Λόλα, μια παλαιά μου γειτόνισσα( Ρίτσα ήταν το όνομα που σε κάποιους είχε δηλώσει ως  βαφτιστικό της, αλλ΄αμφιβάλλω αν  κι εκείνο υπήρξε  πραγματικό),είχε μια μάνα, μια γριούλα  υπερβολικά σκυφτή και πάντα χαμογελαστή.
Η γυναικούλα αυτή διατηρούσε μονίμως  την έκφραση του ανθρώπου που, μυστικά, συνομιλεί με τη μάνα γη- προς αυτή μόνο της επέτρεπε  μια βαριά  κύφωση της να νεύει.  
Όταν σε συναντούσε, περπατώντας από το σπίτι της έως την ελιά του Μποχώρη, το μοναδικό δέντρο της γειτονιάς, τραγουδώντας σμυρναίικα τραγούδια, όταν σε συναντούσε, σε χαιρετούσε και  πρότεινε να σε φιλοξενήσει “στη βίλα της, στην Κηφισιά”. Κι όταν έβλεπε, κοιτάζοντας πλάγια και πάνω, την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό σου, έκανε μια μικρή υπόκλιση  και “ιδού, περάστε” έλεγε κι ανέβαινε αόρατα σκαλοπάτια, άνοιγε, χωρίς το παιδικό τσιγκλιδόν ανύπαρκτες πόρτες, σου πρόσφερε αέρινες καρέκλες και σε κερνούσε νεραντζάκι γλυκό, εκεί στη μέση του  δρόμου, πλάι στα αποσιωποιητικά της σβουνιάς που άφηναν τα άλογα, μαζί με  τα χρεμετίσματα και τις επί ώρες αιωρούμενες φωνές των πλανοδίων.
Από την κόρη της βέβαια μάθαμε ότι, με την καταστροφή της Σμύρνης, ήλθε κι εγκαταστάθηκε σε ένα τσιγκομαχαλά της Κοκκινιάς. Τότε έπαθε, συμπλήρωνε η Λόλα.
Αυτή ήταν και η μόνη τρέλα που είχε. Σ΄ όλα τα άλλα  βρίσκαμε τη συμπεριφορά της  απόλυτα  λογική και φυσική.
            Όσο τη γνωρίζαμε βέβαια, επειδή, τον περισσότερο καιρό, έμενε κλεισμένη στο σπίτι της κόρης της.
 Η Λόλα είχε σίγουρα πατήσει τα πενήντα, διέθετε ημιμύστακα και ήταν παντρεμένη με τον εικοσιοχτάχρονο σμηνίτη  Βλάση, αγνώστου και τότε, επωνύμου.
Δεν θυμάμαι γιατί την προσαγορεύμαμε με  εκείνο το όνομα. Ίσως  άρεσε στην ίδια, ίσως στον άντρα της, ως  χαϊδευτικό. Τώρα που το σκέφτομαι- σ΄ εκείνη την ηλικία, ακόμη  κι αν μου το΄ λεγες δεν θα το καταλάβαινα- ίσως να αποτελούσε δημοφιλές ψευδώνυμο, από εκείνα που γράφονται σε πόρτες σπιτιών με κόκκινα φανάρια. Δεν το λέω αυθαίρετα αυτό. Τη χαρακτήριζε μια ελευθεριότητα συμπεριφοράς, με εκφράσεις που έκαναν τις άλλες γειτόνισσες να τινάζονται, όσες την άκουγαν για πρώτη φορά- η οποία τις περισσότερες φορές ήταν και η τελευταία- ή να ξεροκαταπίνουν, οι ελάχιστες που την είχαν πλέον συνηθίσει.
Έμεναν με ενοίκιο σ΄ ένα δωματιάκι με μια μεγάλη δίφυλλη, καφετιά πόρτα που άνοιγε κατευθείαν στο δρόμο.
Το κυρίως σπίτι βρίσκονταν στο βάθος μιας αυλής χωρίς χαραγμένο κήπο, ένα οικόπεδο δηλαδή, πνιγμένο στα αγριολούλουδα, μαργαρίτες και ανεμώνες και “του κούκου το ψωμί”. Εκείνα τα χρόνια, περνούσαμε το χαμηλό πορτάκι και ψάχναμε εκεί για μαρουδίτσες και ακρίδες.  
Αυτή την πόρτα βλέπαμε να  περνάει βιαστικά το “ζευγάρι της Αγίας Παρασκευής”, όπως τους έλεγε- δεν ξέρω για ποιο λόγο-η μάνα μου. Με κατεβασμένο το κεφάλι, ανασηκώνοντας τους γιακάδες των  πελώριων παλτών που συνήθιζαν, ακόμη και φθαρμένα, να φορούν τότε.
Πράγματι κρύβονταν. Γιατί και από ποιους το γνωρίσαμε αργότερα. Εκείνοι δήλωναν ότι “θα έπρεπε να προσέχουν την υπηρεσία του Βλάση”, επειδή δεν επιτρέπονταν οι γάμοι των στρατιωτικών, κάτω από κάποια ηλικία- δεν γνωρίζω αν ισχύει ακόμη αυτή η απαγόρευση.
Ο γάμος τους έγινε με άκρα μυστικότητα και με κουμπάρο τον πατέρα μου, που αναλάμβανε όλες τις “δύσκολες αποστολές”, στον Προφήτη Ηλία Αλυκών, ένα μικρό  ξωκκλήσι ,  πάνω σε ένα λόφο,  απέναντι από  τα τείχη που έχτισε στην περιοχή ο Δημήτριος ο Πολιορκητής για να προστατεύσει την πόλη που πήρε το όνομά του.
Ανεβαίναμε συχνά στο εκκλησάκι. Θυμάμαι κάποιους μαγικούς εσπερινούς,  με τις παλιές εικόνες να χάνονται σε σύννεφα λιβανιού στα Ανοιξαντάρια.
Φτάναμε στην κορυφή του λόφου  από ένα μονοπάτι που θύμιζε φίδι που λιάζεται, ξαπλωμένο μέσα σε φραγκοσυκιές και θυμάρια. Αριστερά  απλώνονταν η  θάλασσα  και μπροστά παλαιά Εθνική οδός Βόλου- Αθηνών τραβούσε προς το λόφο του Σωρού. Στον ανήφορο, βλέπαμε από ψηλά να ανεβαίνουν μακρύκαρα, σούστες και το λεωφορείο της γραμμής Βόλου- Αθηνών. Αυτά ήσαν τα μόνα οχήματα που κυκλοφορούσαν τότε.
 Σ΄ ένα στρογγυλό κουτί από σοκολατάκια του 1938 όπου , κατά παράδοση, φυλάμε τις παλιές  φωτογραφίες, υπάρχει, ασπρόμαυρα απαθανατισμένη σε μυγοδιάστικτο πλαίσιο, η έξοδος του ζευγαριού από το ναΐσκο. Οι λίγοι καλεσμένοι κοιτάζουμε προς τη δύση. Μόνον ο Γιώργος, ο Αράπης, συνομήλικος μου, κουρεμένος με την ψιλή, με  παντελονάκι έως τα  γόνατα, είναι στραμμένος  προς τα αριστερά και, γονατιστός, μοιάζει να παίζει  βόλους  με τα κυπαρισσόμηλα του προαυλίου.
Υποθέτω ότι οι υπόλοιποι  θαυμάζουμε τα χρυσάφι του δειλινού στην κορυφή Παλατάκι. Στις αιθρίες, κυρίως της Άνοιξης και του Φθινοπώρου, στην αργή του τσουλήθρα, ο ήλιος βυθίζεται εκεί, αφήνοντας πίσω του  όλες τις ανταύγειες του ωχρού και του κόκκινου. Είναι εντυπωσιακό ότι κανείς δεν προσέχει το ζευγάρι, καμιά κοπελίτσα της παντρειάς δεν κοιτάζει “πόσο όμορφη είναι η νύφη”. Ακόμη κι ο Βλάσης, λίγο σκυφτός, φαίνεται να προσπαθεί να συνειδητοποιήσει κάτι. Η Λόλα βλέπει κατευθείαν στο φακό, χωρίς όμως να  καμαρώνει.
 Μόνον η  μάνα της, λίγο πιο σκυφτή απ΄ ό,τι  τη θυμάμαι, με ολάνοιχτα χέρια, δεξιώνεται ήδη τους καλεσμένους στη βίλα της Κηφισιάς.
Με την εγκατάστασή τους, ως νόμιμου πλέον ζευγαριού, η Λόλα και ο Βλάσης όρισαν τις σχέσεις τους με τους γείτονες, υπολογίζοντας ως ανισοσκελή κι αντεστραμμένη τη γνωστή λογιστική: Λαβείν ναι, δούναι όχι. Ευχαρίστως έτρωγαν από τα σκεπασμένα πιάτα της σπιτονοικοκυράς τους, της Αρετής, εύκολα ζητούσαν δανεικά από τη χοντροΕυτυχία, την πιο καλόκαρδη γυναίκα στο “Συνοικισμό Αναπήρων” – έτσι ονομάζονταν πομπωδώς η επικράτειά μας, τα δυο τετράγωνα με τα πέντε, όλα κι όλα, σπίτια. Το μπακαλοδεύτερο του πατέρα μου, που σώζονταν ως τον καιρό της πλημμύρας στη Νεάπολη, μαρτυρούσε ότι η καθημερινή, βερεσέ,  τροφοδοσία τους περιλάμβανε αυγά ημέρας, ξηρά χταπόδια, ελιές θρούμπες και ρετσινάτο κρασί χύμα.
Όλοι  τα βοηθούσαν “τα καημένα τα  παιδιά”.
 Κι εκείνοι ζητούσαν, δέχονταν κι επεδίωκαν αυτή τη βοήθεια. Χωρίς όμως να προσφέρουν. Ούτε καν τις ελάχιστες πληροφορίες οι οποίες,  σε κάθε μικροκοινωνία, επιτρέπουν την οικείωση μέρους του ζωτικού χώρου του άλλου, έτσι ώστε να λειτουργεί η κοινότητα..Nα χαίρονται, δηλαδή, οι πάντες με τη χαρά του ενός και να καθίσταται   κοινή η ατομική θλίψη.
 Ή (επειδή δεν ζούμε σε κοινωνία αγγέλων) να συμβαίνει και το αντίθετο: Η πίκρα του ενός να αποτελεί πηγή αγαλλίασης εκείνων που στενοχωρούνται με τη στιγμιαία ευδαιμονία του.
Απαγόρευαν κάθε εισβολή στο μικρόκοσμό τους. Όταν ο άντρας της έφευγε με το πρώτο λεωφορείο  για το αεροδρόμιο, εκείνη έπιανε το κέντημά της. Συχνά, συνήθως όταν γύριζε από τη δουλειά του, συντρόφευε τις δυο γυναίκες η Αντριάνα, ο μοναδικός εν Ελλάδι τραβεστί εκδοροσφαγέας. Φαλακρός, με αλογοουρά, μακρύ φουστάνι και ματωμένες γαλότσες. Στην επιλογή του  πιστεύω ότι βοήθησε και το ότι, συν τοις άλλοις, ήταν και κωφάλαλος.
Η Λόλα μιλούσε ακόμη και σε μας τα παιδιά. Έμπαινε στα παιγνίδια μας. Με τη βέρα της παίζαμε τo “που ΄ντο, που΄ ντο το δαχτυλίδι”.

Κάποια μέρα, η  δίφυλλη  καφετιά πόρτα παρέμεινε κλειστή. Ένας σκύλος γεύτηκε το περιεχόμενο του σκεπασμένου πιάτου που ακούμπησε η σπιτονοικοκυρά στο κατώφλι της. Ο άντρας της όμως, άνθρωπος της πιάτσας, που ΄χε δει κάποιες ύποπτες κινήσεις, ρώτησε κι έμαθε από τον περιπτερά ότι, όχι μόνο ο Βλάσης δεν πήγε στη δουλειά του αλλ΄ αντίθετα, οι τρεις νοικάρηδές του, κρατώντας δυο μεγάλες βαλίτσες, πήραν το πρωινό λεωφορείο για την Αθήνα.
Χωρίς να διστάσει άνοιξε, με το δεύτερο κλειδί που κρατούσε, την πόρτα. Το δωμάτιο άδειο. Τα σανίδια μόνο των ντιβανιών, ένα δοχείο νύχτας, κάλτσες και  παλιές εφημερίδες.
“Τα ενοίκια μου” φώναξε ο σπιτονοικοκύρης κι ειδοποίησε τον πατέρα μου και την χοντροΕυτυχία που γνώριζε ότι “είχαν να λαβαίνουν”. Όλοι μαζί αποφάσισαν να κυνηγήσουν τους λαθροφυγάδες με ταξί.

Τους πρόλαβαν  στον ανήφορο του Μπράλου. Ο ταξιτζής έκοψε, κορνάροντας, μπροστά στο λεωφορείο. Κατέβηκαν ο οδηγός, οι τρεις καταζητούμενοι αλλά και κάμποσοι περίεργοι επιβάτες.
Κι εκεί, στο σαματά που ακολούθησε μέσα στην ομίχλη και τρόμαξε ανθρώπους και όρνεα, η “παθημένη”  απομακρύνθηκε λίγο. “ Ελάτε, ελάτε, χωράτε όλοι στη βίλα μας, ελάτε κι εσείς καλοί μου άνθρωποι”, τσίριξε για να ακουστεί, δείχνοντας τους επιβάτες που είχαν κατεβεί. “Να ανοίξω και το χρηματοκιβώτιο- να, πάρτε, πάρτε τα λεφτά σας κι εσείς”, συνέχισε να μοιράζει σ΄ όλους αόρατο πλούτο. “Εμείς δεν είμαστε μπαταξήδες”.

***
Υγ. Κατερίνας: "...Το θέμα της αφιέρωσης
αποφάσισέ το εσύ.Δεν ξέρω τί να γράψω."

Απάντηση: "Τίποτα παραπάνω, Γιάννη. Είναι το "Ευχαριστώ" σου για την τιμή της φιλοξενίας της στο blog της, συν ότι της εύχεσαι τα "Καλύτερα" στη ζωή της! Ξέρει ότι εσύ "δεν τα καταλαβαίνεις τα ιντερνετικά" και σε καταλαβαίνει, όπως όλοι οι φίλοι σου! Γράφε εσύ όπως ξέρεις, κι άσε εμάς να "μιλάμε" για σένα!"

3 σχόλια:

  1. Ευχαριστώ πολύ... έδωσα ένα πήρα εκατό!!!

    Δεν το περίμενα!!!

    Πολύ ωραία γράφεις αγαπητέ φίλε!!! Μου άρεσε πολύ αυτό το κείμενο!!! Εύχομαι τα καλύτερα!!!

    Ευχαριστώ,
    Παρασκευή Μαλούχου

    Υ.Γ . Κατερίνας και 'γώ!!! Κατερίνα μου... πάλι κοκκίνησα!!!!
    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ πολύ... έδωσα ένα πήρα εκατό!!!

    Δεν το περίμενα!!!

    Πολύ ωραία γράφεις αγαπητέ φίλε!!! Μου άρεσε πολύ αυτό το κείμενο!!! Εύχομαι τα καλύτερα!!!

    Ευχαριστώ,
    Παρασκευή Μαλούχου

    Υ.Γ . Κατερίνας και 'γώ!!! Κατερίνα μου... πάλι κοκκίνησα!!!!
    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητή, Παρασκευή. Στα 60 μου χρόνια,κατάλαβα την πανομοιότητα της στίξης. Στη θέση των δικών σου θαυμαστικών, τοποθέτησε τα δικά μου αποσιωποιητικά. Ή αν το θες διαφορετικά, κοιτάζοντας πίσω από τον καθρέφτη, δεν μπορώ να με περιγράψω. Μπορώ όμως να εκφράσω το θαυμασμό μου για ένα από τα ωραιότερα, και σίγουρα το πλέον γενναιόδωρο, blogg. Σ' ευχαριστώ θερμά.
    Γιάνννης
    Απάντηση


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...