Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το έτος 1920. Ήταν γιος του καθηγητή Αρχαίας Ιστορίας του Α.Π.Θ. και των Αθηνών Ιωάννη Παπασταύρου , καταγόμενου από την Οκτωνιά Ευβοίας.
Μητέρα του ήταν η Κυριακούλα Γιαννακάκου από την Αθήνα με καταγωγή από την Κάρυστο. Παππούς του ήταν ο ιερέας του χωριού Οκτωνιά, από τον οποίο προήλθε και το επίθετό του.
Σπούδασε βιολοντσέλλο στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης και ανώτερα θεωρητικά με τον Γ. Βακαλόπουλο, φοιτώντας συγχρόνως στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Συνέχισε τις σπουδές του στο «Royal College of Music» του Λονδίνου, απ’ όπου αποφοίτησε παίρνοντας ανώτατη διάκριση και εξελέγη επίτιμο μέλος της «Βασιλικής Μουσικής Ακαδημίας του Λονδίνου» το έτος 1950.
Στο Παρίσι ήταν μαθητής του Pablo Casals (1950-1953) ο οποίος έλεγε ότι ο Παπασταύρου είναι ιδιοφυία στο όργανο αυτό.
Διετέλεσε καθηγητής βιολοντσέλλου για πολλά χρόνια στην “Ecole Normale de Musique” στο Παρίσι και έκτοτε ξεκινά παράλληλα η διεθνής του καριέρα σε μεγάλα μουσικά κέντρα με ατομικά ρεσιτάλ και ως σολίστ σε φημισμένες ορχήστρες και μαέστρους, σε όλες τις χώρες της Ευρώπης συμπεριλαμβανομένης και της Ρωσίας.
Για τις υπηρεσίες του στη γαλλική μουσική, ο Υπουργός Παιδείας και διαπρεπής συγγραφέας Andre Malraux τον τίμησε με το Γαλλικό «Αργυρό Σταυρό» και το δίπλωμα «Τέχνες, Επιστήμες και Γράμματα» το έτος 1963.
Το έτος 1961 τον καλεί το Βέλγιο ως μέλος της επιτροπής για τον Διεθνή Διαγωνισμό KREISLER – CASALS.
Ο Ελευθέριος Παπασταύρου, δίδαξε και έπαιξε κατ’ επανάληψη σε πολλά σεμινάρια και διεθνή Μουσικά Φεστιβάλ στο Εδιμβούργο, Γερμανία, Σάλτσμπουργκ, Γιουγκοσλαβία, Βέλγιο, Βαρσοβία, Λονδίνο, Βουλγαρία, Βιέννη, Βηρυτό, Αθήνα.
Το 2002 ανακηρύχτηκε «Πρόσωπο της Χρονιάς» από το American Biographical Institute ΗΠΑ.
Το Δ.Σ. του Συνδέσμου Ελλήνων Μουσουργών με ομόφωνη απόφασή του αναγόρευσε τον Ελευθέριο Παπασταύρου σε Επίτιμο Μέλος.
Σημαντικοί Σταθμοί στην Πορεία του Μουσικού Καλλιτέχνη Ελευθέριου Παπασταύρου
Α. ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΑ
Καθηγητής ECOLE NORMALE DE MUSIQUE PARIS (1965-1972)
Kαθηγητής Μουσικού Τμήματος Πανεπιστημίου CAPE TOWN
Καθηγητής Ωδείου Αθηνών (1977-1994)
Διευθυντής 0 Καθηγητής Ωδείου Πειραϊκού Συνδέσμου (1977-1992)
Καθηγητής Μουσικού Τμήματος Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου
Β. ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ
Φεστιβάλ Οχρίδος Γιουγκοσλαβίας (1968-1973)
(με βιολιστή L.KOGAN – A. CICCOLINI piano)
Φεστιβάλ DONAUESCHINGEN Δυτ. Γερμανία (1964-1972)
Ωδείο Αθηνών 1998
Γ. ΒΡΑΒΕΙΑ
Α.R.C.M Associate of Royal College of Music, London (1951)
Dipl. Et Medaille ARTS – SCIENCES- LETTRES de la ville de Paris
Medaille J. Ph. Rameau de la ville DIJON (1966)
Medaille PABLO CASALS 1950-1966
Κύπελλο J.S. BACH Πανεπιστημίου CAPE TOWN
Κύπελλο πόλεως MENGEN Δυτ. Γερμανίας
Χρυσό μετάλλιο Χ.Ο.Ν. Αθήνα (Χορωδία Ορχ. Νέων)
Μετάλλιο Χριστιανικού Θεάτρου 1991
Εθν. Συμβούλιο Μουσικής UNESCO (Αντιπρ. 1991 -1993)
Μετάλλιο Ε.Μ.Π. « Πανεπιστημιάδα 1992»
Τιμητική Πλακέτα Πειραϊκού Συνδέσμου 1992
Βραβείο Μουσικής Παμψηφεί ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ 1995
Επίτιμο μέλος του Συνδέσμου Ελλήνων Μουσουργών
AMERICAN BIOGRAPHICAL INSTITUTE USA
κοντά σε διασημότητες όπως Leonid Kogan, Alexander Brailowsky, Igor Markevic, Schari Bruk, Hans Mertens, Georges Pretre, Hans Von Benda κ.α.
Αρχές του 1970, κλήθηκε να διδάξει στο Πανεπιστήμιο του Cape Town.
Το 1977 επιστρέφει στην Ελλάδα για μόνιμη εγκατάσταση και αναλαμβάνει την διεύθυνση του Ωδείου του Πειραϊκού Συνδέσμου ενώ συγχρόνως τον καλεί το Ωδείο Αθηνών ως καθηγητή βιολοντσέλλου και Μουσικής Δωματίου.
Εκεί γνωρίζεται με την καθηγήτρια πιάνου και σολίστ Πάρρυ Δερέμπεη, η οποία έγινε μετά η σύζυγος και σύντροφός του μέχρι το τέλος της ζωής του.
Μαθητές του κατέχουν πρώτες θέσεις σε όλα τα συμφωνικά σύνολα της χώρας και αναπτύσσουν σολιστική και παιδαγωγική δραστηριότητα.
Του έχουν απονεμηθεί υψηλές διακρίσεις και βραβεία όπως το μετάλλιο Ραμώ της Γαλλικής πόλης Ντιζόν, μετάλλιο του Πάμπλο Κάζαλς το 1950 και 1966, το βραβείο κύπελλο Μπάχ από το Πανεπιστήμιο του Cape Town το 1977 και το βραβείο της «Ακαδημίας Αθηνών» το έτος 1995.
Έχει συνθέσει έργα για βιολοντσέλλο και πιάνο, για μεικτή χορωδία και πιάνο, ορατόριο για φωνητικό κουαρτέττο, μεικτή χορωδία και ορχήστρα εγχόρδων, ενώ μετέγραψε έργα Ελλήνων και ξένων συνθετών για βιολοντσέλλο και πιάνο των Χαίντελ, Παγκανίνι, Ντεμπυσί, Παλλαντίου, Σκαλκώτα κ.α.
Συνεργάστηκε σε συναυλίες μουσικής δωματίου με διάσημους πιανίστες όπως οι : Gerald Moore, Aldo, Ciccolini, Magda Rusy, Otto Graef, Eugene Istomin, Yuri Boukoff, Alexis Weissenberg, Julius Katchen.
Ο Ελευθέριος Παπασταύρου συνέπραξε επανειλημμένως με όλους τους Ελληνικούς Συμφωνικούς Οργανισμούς, ενώ με τη σύζυγό του εξαίρετη πιανίστα Πάρρυ Δερέμπεη, έδωσαν ως “DUO” πάρα πολλές συναυλίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Η καλλιτεχνική του παρουσία και δεξιοτεχνία, καταγράφεται στα περισσότερα μουσικά και βιογραφικά λεξικά και εγκυκλοπαίδειες ελληνικών και ξένων εκδόσεων. Μιλούσε άπταιστα Γερμανικά, Γαλλικά και Αγγλικά.
Δ. ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ – ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ
Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια
Λεξικό Ελευθερουδάκη
Παγκόσμια Ιστορία Μουσικής (Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης)
Λεξικό της Ελληνικής Μουσικής (τόμος 4)
Δ. Ζακυνθινού Δισκογραφία της Ελληνικής Μουσικής
Μίκη Θεοδωράκη για την Ελληνική Μουσική σελ. 142
Λεξικό Ελλήνων Συνθετών Έκδ. Φ. Νάκας Α. Συμεωνίδου
Ιστορία της Μακεδονίας «Βιογραφίες Τομ. Α»
L. MALUSI IL VIOLONCELLO
ENCYCLOPEDIE DE LA MUSIQUE, France
MUSIKLEXIKON RIEMANN (Kapitel Griechische Music)
BERENREITER MUSIKLEXIKON KASSEL
Βιογραφικό Λεξικό Προσωπικοτήτων WHO IS WHO 1979
Βιογραφικό Λεξικό Προσωπικοτήτων 2η έκδοση WHO IS WHO 2007
Internationales Chronologisches Lexikon P. HOLLFELDER 1999
Ιστορία της Ελληνικής Μουσικής Εκδ. Άγκυρα.
.................................................
Εκλεκτό μέλος της μουσικής οικογένειας ήταν ο Ελευθέριος Παπασταύρου, ο οποίος απεβίωσε σε ηλικία 88 ετών. Διακεκριμένος συνθέτης, δεξιοτέχνης του βιολοντσέλου, παιδαγωγός και προσωπικότητα διεθνούς ακτινοβολίας, ο Ελευθέριος Παπασταύρου υπήρξε μαθητής του φημισμένου Pablo Casals και διετέλεσε, μεταξύ άλλων, καθηγητής στην Ecole Normale του Παρισιού, στο Πανεπιστήμιο του Κέιπ Τάουν, στο Ωδείο Αθηνών και υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής του Ωδείου του «Πειραϊκού Συνδέσμου».
Παιδαγωγός και καλλιτέχνης, ο Ελευθέριος Παπασταύρου τιμήθηκε το 1963 με τον Αργυρό Σταυρό του γαλλικού κράτους από τον τότε υπουργό Πολιτισμού και συγγραφέα Αντρέ Μαλρώ. Το 2002 ανακηρύχθηκε Πρόσωπο της Χρονιάς από το American Biographical Institute. Το 2006, το Δ. Σ. του Συνδέσμου Ελλήνων Μουσουργών αναγνωρίζοντας τις υπηρεσίες του, τον αναγόρευσε σε επίτιμο μέλος του, τιμώντας τον σε πανηγυρική συναυλία.
Ο Ελευθέριος Παπασταύρου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1920. Σπούδασε στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, στο Λονδίνο και στο Παρίσι. Εμφανίστηκε σε πολλά μουσικά κέντρα της Ευρώπης σε ατομικά ρεσιτάλ κι ως σολίστ σε φημισμένες αίθουσες. Εχει συμπράξει με τον πιανίστα Gerald Moore στο Wigmore Hall του Λονδίνου. Στη διάρκεια της Κατοχής συνέθεσε το ορατόριο «Τη Υπερμάχω» για φωνητικό κουαρτέτο, μεικτή χορωδία και ορχήστρα εγχόρδων. Συνέθεσε πολλά κομμάτια για τσέλο και πιάνο και μαζί με τη σύζυγό του, πιανίστρια Πάρρυ Δερέμπεη έδωσαν πολλές συναυλίες μουσικής δωματίου. Διετέλεσε καθηγητής στο Ωδείο Αθηνών από το 1972 έως το1994. Επαιζε με βιολοντσέλο «Αμάτι» του 1639 και έχει δισκογραφήσει έργα Μπαχ, Βιβάλντι και Μποκερίνι. Πολλοί Ελληνες σολίστ υπήρξαν μαθητές του.
Πηγή: Σύνδεσμος Ελλήνων Μουσουργών
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Εδώ, ο Ελευθέριος Παπασταύρου με την σύζυγό του Πάρρυ Δερέμπεη - Παπασταύρου
0 Ελευθέριος Παπασταύρου ήτανε διευθυντής στο Ωδείο μου, τον έβλεπα στις επιτροπές όταν είχα εξετάσεις... Πόσο ευγενικός.... πόσο ευγενικός...
την σύζυγό του, την θυμάμαι ακριβώς όπως είναι στην φώτο...
Τα ταλέντα μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου