αυτό το ΓΑΛΑΚΤΟΜΠΟΥΡΕΚΟ!!!....

  αυτό το ΓΑΛΑΚΤΟΜΠΟΥΡΕΚΟ!!!....

Από τον Παρνασσό στο Πέραμα με όχημα ένα… γαλακτομπούρεκο! | Γειτονιές στο Πιάτο | 19/02/2023

Lamprini T. 

"Από τον Παρνασσό στο Πέραμα με όχημα ένα… γαλακτομπούρεκο! | Γειτονιές στο Πιάτο | 19/02/2023"
https://www.youtube.com/watch?v=HNHZtuOfu-o

ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ ΛΥΚΕΙΟΥ ... τι σημαίνει... ;;;

 ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ ΛΥΚΕΙΟΥ ... τι σημαίνει... ;;;

σπουδές πιάνου

Ξεκίνησα από Γ' Δημοτικού. Μία φορά την εβδομάδα ( ή δύο) πήγαινα στο μάθημα της μουσικής (μάθαινα ΑΡΜΟΝΙΟ). Μία άλλη φορά είχαμε το μάθημα της χορωδίας... Αυτά ως το Λύκειο...

Στο Λύκειο πήγα στο Ωδείο, στο Κερατσίνι.

Κάναμε δύο φορές την εβδομάδα ΠΙΑΝΟ από 20΄ και μία ώρα την εβδομάδα θεωρία μουσικής (Σολφέζ και θεωρία Ευρωπαϊκής μουσικής)...

Όταν τελείωσα το Λύκειο συνέχισα τις σπουδές μου στο ΩΔΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, στον Πειραϊκό Σύνδεσμο....

Εκεί, ως τα 24 μου, έκανα και πάλι δύο φορές την εβδομάδα ΠΙΑΝΟ από 20', μία φορά την εβδομάδα ΣΟΛΦΕΖκαι θεωρία Ευρωπαϊκής μουσικής από μία ώρα.

Μία φορά την εβδομάδα, θεωρία (επί δύο χρόνια ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ, επί ένα χρόνο ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ (μαθαίναμε τα είδη των μουσικών έργων - σονάτα, κονσέρτο κλπ)

και άλλα μαθήματα τα οποία είναι ΟΡΓΑΝΟΓΝΩΣΙΑ (μαθαίναμε για τα Ευρωπαϊκά όργανα), DICTEE (ακούγαμε νότες από το πιάνο και τις γράφαμε στο πεντάγραμμο), Πρακτικό διδασκαλείο (μάθαινα ΕΓΩ το σολφέζ σε μικρούς μαθητές του Ωδείου), ΧΟΡΩΔΙΑ, ΑΠΛΗ ΑΝΤΙΣΤΙΞΗ, ΑΡΜΟΝΙΑ... και στα 24 όπως ανέφερα... τελείωσα το Ωδείο και πήρα το πτυχίο της ΑΡΜΟΝΙΑΣ.

Με αυτό το πτυχίο έδωσα εξετάσεις στο Δημόσιο (οι οποίες τότε διαρκούσαν 15 ημέρες.... και οι εξεταστές ήταν μουσικοί από το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ) και πέτυχα να μπω ως ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ σε ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ...

Κατά τα άλλα... είμαι μία ΑΠΛΗ ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ ΛΥΚΕΙΟΥ...

ΛΥΠΑΜΑΙ ΒΑΘΥΤΑΤΑ... ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ...

Lamprini T.

 

Υ.Γ. Στις πολλές εξετάσεις, στην Μουσική ,που έδωσα στην ζωή μου... υπήρχε πάντα ένας εκπρόσωπος του ΥΠΟΥΡΓΕΊΟΥ στην επιτροπή...

Η αγαπητή Ελένη Παππά σκηνοθετεί υπέροχα το έργο του Καμύ...

 Η αγαπητή Ελένη Παππά σκηνοθετεί υπέροχα το έργο του Καμύ... Ο ΞΕΝΟΣ (Στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης)

Θερμά συγχαρητήρια!!!

Αλμπέρ Καμύ 

Meursault , Μερσώ

βασισμένο στο μυθιστόρημα Ο ΞΕΝΟΣ

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:  Ελένη Παππά

στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

MEURSAULT | Trailer: 

MEURSAULT | Trailer

.......................

ΠΗΓΗ:  https://artandpress.gr/%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CF%80%CE%B1%CF%80%CF%80%CE%AC/?fbclid=IwAR2J8hTCclF4F7q48q5A_4s44tNkpwK81Yjk8Vy6M_1HugDLuYgVmMd8ugE

Σκέφτομαι ότι ήρθε ο καιρός η κοινωνία να αλλάξει ρότα. 

Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που πιστεύεις ότι φέρνουν το MEURSAULT του Albert στο σήμερα; 

Ο Καμύ γράφει τον “Ξένο” το 1942, σε μία από τις συγκλονιστικότερες περιόδους της ιστορίας -στην καρδιά του Β΄Π.Π.- και γράφει το κείμενο αυτό παράλληλα με τον « Μύθο του Σίσυφου», το δοκίμιό του πάνω στο παράλογο. Στη σημερινή εποχή, λοιπόν, όπου τα παγκόσμια τεκταινόμενα δονούν και επηρεάζουν ανά πάσα στιγμή την καθημερινότητά μας, το έργο αυτό παραμένει διαχρονικό, φέρνοντας στο προσκήνιο τον παραλογισμό που συνδέει το άτομο με τον περίγυρό του. Σε μία εποχή σαν τη σημερινή, όπου ο αναπτυσσόμενος ολοκληρωτισμός των εκάστοτε καθεστώτων περιορίζει ακόμη και τις πιο αυτονόητες ελευθερίες του ατόμου, αλλά ακόμη χειρότερα κατ’ εμέ, σε μία εποχή όπου μεγάλη μερίδα της κοινωνίας ενστερνίζεται και αποδέχεται ως ορθή αυτή την τάση καταπίεσης ή υποτίμησης, ο άνθρωπος παραμένει μόνος και είτε παραιτείται από το δικαίωμά του να διεκδικεί είτε εάν τολμήσει να εναντιωθεί η κοινωνία τον απορρίπτει. Όπως ακριβώς ο Meursault (Μερσώ), όπου επιλέγει, σχεδόν ασυνείδητα, να πορευτεί με τις μη εξωραϊσμένες αλήθειες του, όπου «δεν παίζει το ίδιο παιχνίδι», όπως θα πει ο ίδιος ο συγγραφέας και γι’ αυτό η κοινωνία τον κατασπαράσσει. 

Ποια είναι η δική σας εκδοχή πάνω σε αυτό το έργο;

 Στην παράσταση «Meursault» τη θεατρική διασκευή του «Ξένου» του Α. Καμύ, τέσσερις ηθοποιοί τόσο με χρήση της αφήγησης όσο και με τη χρήση διαλόγων ζωντανεύουν τις κυριότερες σκηνές με τη συνεχή παρουσία τους καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης. Πυρήνα για εμένα αποτέλεσαν τα βασικά θέματα που θίγει ο συγγραφέας και τα οποία στο βιβλίο εμφανίζονται ως μοτίβα. Ο θάνατος, ο ήλιος, ο χρόνος, η δικαιοσύνη και φυσικά η μητέρα. Ξεχωριστή θέση κατέχει στην παγκόσμια λογοτεχνία η εναρκτήρια φράση του κειμένου « Σήμερα πέθανε η μαμά, μπορεί και χθες. Δεν ξέρω». Ο Καμύ, ως ένας από τους εισηγητές της θεωρίας του παραλόγου, μας εισάγει στον « Ξένο» με μία φράση που αποτυπώνει μία θα έλεγα μη ρεαλιστική διάθεση απέναντι στα πράγματα. Έτσι κι εμείς κινούμαστε περισσότερο σε έναν κόσμο ποιητικού ρεαλισμού. Ο σκηνογραφικός κόσμος είναι μινιμαλιστικός. Το ισχυρότερο στοιχείο είναι πως ένας άδειος χώρος, καλυμμένος με άμμο θαλάσσης θα αποτελέσει τον καμβά μέσα από τον οποίο τα τέσσερα ενεργά σώματα των ηθοποιών θα μας μεταφέρουν στους διάφορους τόπους και θα ξετυλίξουν την ιστορία. Εφόσον το στοιχείο του παραλόγου είναι ισχυρό στο έργο, δεν υπήρχε πρόθεση για ρεαλιστική απεικόνιση του χώρου ή χρήση ρεαλιστικών αντικειμένων κι αφετέρου, όλα παρουσιάζονται σαν ένα flashback του ήρωα πριν την εκτέλεσή του. Τα μόνα αντικείμενα είναι ένα piano κι ένας προβολέας πάνω σε τρίποδο, καθώς το φως παίζει πολύ σημαντικό δραματουργικό ρόλο, κάτι που σίγουρα όποιος έχει ήδη διαβάσει αυτό το υπέροχο βιβλίο το γνωρίζει καλά.

 Τι σημαίνει για σας η φράση του συγγραφέα «Εξεγείρομαι, άρα  υπάρχουμε». 

Θεωρώ πως η φράση αυτή είναι τόσο περιεκτική και συμπυκνωμένη που δε χρήζει περεταίρω ανάλυσης. Ωστόσο, αν κάτι θα μπορούσα να πω είναι πως ο καθένας μας οφείλει να αναλαμβάνει προσωπική ευθύνη. Είναι αυτό που συνήθως αποφεύγουμε ακόμη και στις περιπτώσεις όπου εξόφθαλμα τα όσα συμβαίνουν γύρω μας μάς υποτιμούν, μας υποβιβάζουν ή μας παραγκωνίζουν, είτε πρόκειται για πολιτικές αποφάσεις είτε για το ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο ζούμε. Ο κόσμος θα αλλάξει αν ο καθένας μας συνειδητοποιήσει τη δύναμη που έχει τόσο σα μονάδα όσο και ως μέλος των διάφορων ομάδων στις οποίες συμμετέχει. 

Πιστεύεις ότι οι καλλιτέχνες μετά απ΄ όλες τις κρίσεις της τελευταίας δεκαετίας θα πρέπει να αλλάξουν τρόπο σκέψης και διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους σε σχέση με το παρελθόν;

Πράγματι ο καλλιτεχνικός κόσμος έχει υποστεί πάμπολλες κρίσεις τα τελευταία χρόνια και όχι μόνο. Σαφώς αποκορύφωμα των κρίσεων αυτών θεωρώ τις τελευταίες συνταρακτικές εξελίξεις που αφορούν την αδικαιολόγητη και ακατανόητη υποβάθμιση της τέχνης εν γένει, μια υποβάθμιση που προκύπτει από το ΠΔ85/2022 . Ήδη εδώ και περίπου δύο μήνες οι άνθρωποι του χώρου αντιδρούν με πράξεις ουσίας, συχνά παραβλέποντας τα όποια προσωπικά συμφέροντα μπορεί κατά τα άλλα να θίγονται. Καταλήψεις, συλλογικές παραιτήσεις, απεργίες. Κλείνουν οι κρατικές σχολές, σε αλληλέγγυο δρόμο βρίσκονται και οι ιδιωτικές. Οι διεκδικήσεις είναι τόσο ένθερμες και θα έλεγα συγκινητικές, που συνεχώς κλιμακώνουν και ουδεμία πρόθεση για υποχώρηση υπάρχει καθώς το ζήτημα είναι τόσο σοβαρό που αφορά το σύνολο του πολιτισμού και το πώς η πολιτεία τον υποβαθμίζει συνειδητά και θα έλεγα μεθοδευμένα. Και όλα αυτά αν είχαν επιπλέον την αμερόληπτη στήριξη των ΜΜΕ, κάτι που δυστυχώς δε συμβαίνει, θα μπορούσαν να έχουν την ιδανική απήχηση που θα οδηγούσε στην συνειδητοποίηση πως το θέμα δεν αφορά μόνο τον καλλιτεχνικό κόσμο, αλλά όλους μας. Σ’ αυτό το σημείο θεωρώ, λοιπόν, πως βρίσκονται οι διεκδικήσεις των καλλιτεχνών πλέον, στο να συνειδητοποιήσουμε και να συμμεριστούμε συλλογικά πως ο πολιτισμός είναι θέμα όλων μας. 

Τι σκέφτεσαι όταν διαβάζεις τη φράση του Οδυσσέα Ελύτη “Το παν είναι η ρότα σου κόντρα στην κοινωνία ετούτη ”;

 Σκέφτομαι ότι ήρθε ο καιρός η κοινωνία να αλλάξει ρότα. 

.................

Βασισμένο  στο  μυθιστόρημα « Ο ΞΕΝΟΣ» ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ  ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ- Υπόγειος χώρος 

« Αν  κάτι θα  μπορούσα να πω είναι πως όλα έγιναν εξαιτίας του  ήλιου..» Ένας από  τους εισηγητές  της θεωρίας του παραλόγου, ο Γάλλος νομπελίστας φιλόσοφος  και λογοτέχνης Αλμπέρ Καμύ, θα  αποτυπώσει το λογοτεχνικό αντίστοιχο των ιδεών του περί παραλόγου στο μυθιστόρημά του « Ο Ξένος». 

Ο θάνατος, ο ήλιος, η μητέρα, η  απομόνωση, ο  χρόνος  και η  δικαιοσύνη διατρέχουν θεματικά το  έργο  διαμέσου ενός  από τους  γοητευτικότερους αντιήρωες της  παγκόσμιας λογοτεχνίας, του Μερσώ.   Ένας απλός υπάλληλος του οποίου η μητέρα πεθαίνει σε ένα γηροκομείο ταξιδεύει για να πάει στην κηδεία, κατά τη διάρκεια της οποίας δεν κλαίει. Αργότερα, προβαίνει σ’ ένα  αναίτιο έγκλημα σε μια  παραλία στο Αλγέρι. Δικάζεται σιωπηλός από μια κοινωνία νάρκισσο. Εν μέσω μιας  παράλογης δίκης συντελείται μια δημόσια «αυτοκτονία» ενός  ανθρώπου που  άνοιξε  την αγκαλιά του στην «τρυφερή  αδιαφορία του  κόσμου». 

Η σκηνοθέτις της παράστασης, Ελένη Παππά, απόφοιτη  του  πρώτου τμήματος  σκηνοθεσίας του Εθνικού  Θεάτρου, μαζί με  τους ηθοποιούς Μιχάλης Αβρατόγλου, Δάφνη Ατία, Μυρτώ Κουλουρίδη και Δημήτρη Παγώνη  ζωντανεύουν  το  λογοτεχνικό αριστούργημα του Καμύ σε ένα μινιμαλιστικό σύμπαν που αποτελείται μόνο από ένα toy piano, άμμο και φως. 

Τα τέσσερα παλλόμενα σώματα των ηθοποιών ξετυλίγουν την ιστορία. 

Η σκηνοθέτις της παράστασης σημειώνει: Ποιος από  εμάς μπορεί  πράγματι να είναι προσωπικός σε  έναν κόσμο που  αδημονεί  να κατασπαράξει οποιονδήποτε «δεν παίζει  το  ίδιο παιχνίδι»; Σε  έναν  κόσμο που ευνοεί  τους  προνομιούχους; Ποιος από εμάς αντέχει να  πορεύεται μόνο με τις αλήθειες του; Ίσως μόνο ο MEURSAULT. Η μοναχική και αδιόρατη  επανάστασή του θα  μπορούσε να ενσαρκώνει  σε  μεγάλο βαθμό τη θέση του  συγγραφέα «Εξεγείρομαι, άρα  υπάρχουμε». Διότι  αν  προσπεράσουμε σήμερα τον παραλογισμό του κόσμου, τότε θα τον προσπερνούμε πάντα.

 ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: Κείμενο:  Αλμπέρ Καμύ

 Μετάφραση : Αντώνης Γαλέος 

Σκηνοθεσία-Θεατρική διασκευή : Ελένη Παππά

 Συνεπιμέλεια κίνησης: Νένα Δρογγίτη, Ελένη Παππά

 Sound design: Γιώργος Λιβανός 

Σκηνική  εγκατάσταση: Ελένη Παππά

 Επιμέλεια Φωτισμού: Θωμαΐς Τριανταφυλλίδου 

Βοηθός σκηνοθέτη: Ελευθερία Κωνσταντοπούλου 

Video trailer: Κωνσταντίνος Καρδακάρης 

Αφίσα:  «Ιγνάτης»

 Υπεύθυνη επικοινωνίας: Άντζυ Νομικού – angienomikou@gmail.com 

Παραγωγή : ΒLACKBOX  THEATRE  COMPANY- Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία. 

Ερμηνευτές:  Μιχάλης Αβρατόγλου, Δάφνη Ατία, Μυρτώ Κουλουρίδη, Δημήτρης Παγώνης 

ΗΜΕΡΕΣ  ΚΑΙ ΩΡΕΣ  ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ Από Δευτέρα 30/1/2023 και για λίγες  μόνο  παραστάσεις

 Δευτέρα & Τρίτη στις 21:30

 ΤΙΜΕΣ Γενική  είσοδος: 13 € & Μειωμένο: 10€ 

Διάρκεια παράστασης : 65’ χωρίς διάλειμμα

ΠΗΓΗ: https://artandpress.gr/meursault-%cf%84%ce%bf%cf%85-albert-camus/

...........................................

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ : www.ticketservices.gr 

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

 Διεύθυνση: Πειραιώς 206, Ταύρος Αττικής 177 78 

Τηλέφωνο: 21 0341 8550

.....................................

Lamprini T. 

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ: τον Πρωθυπουργό

 

 

"ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ: τον Πρωθυπουργό....

ΤΜΣ

ΘΕΜΑ: Ανοιχτή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό από τα Τμήματα Μουσικών Σπουδών των ελληνικών ΑΕΙ σχετικά με τις πρόσφατες εξαγγελίες για τις μουσικές σπουδές στην Ελλάδα

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,

Oι Κοσμήτορες των Σχολών: Μουσικής και Οπτικοακουστικών Σπουδών Ιονίου Πανεπιστημίου, Κοινωνικών, Ανθρωπιστικών Επιστημών και Τεχνών Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Μουσικών Σπουδών Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Καλών Τεχνών Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Φιλοσοφικής Σχολής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών,

Οι Πρόεδροι των Τμημάτων: Μουσικών Σπουδών Ιονίου Πανεπιστημίου, Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Μουσικών Σπουδών Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Μουσικών Σπουδών Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,

Με έκπληξη διαβάσαμε την κατηγορηματική και ανεπιφύλακτη δήλωσή σας μέσω ανάρτησης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι: «στη χώρα μας (...) δεν έχουμε, δεν είχαμε ποτέ, σπουδές πανεπιστημιακού επιπέδου στις παραστατικές τέχνες» και ότι «υπάρχουν βέβαια πανεπιστημιακά τμήματα (...) Μουσικών Σπουδών, αλλά έχουν διαφορετική κατεύθυνση»

Κύριε Πρωθυπουργέ, όπως θα επιβεβαιώσει το αρμόδιο Υπουργείο Παιδείας, και τα πέντε Τμήματα Μουσικών Σπουδών ΑΕΙ που υπάρχουν στην χώρα καλλιεργούν σε τριτοβάθμιο επίπεδο την τέχνη της Μουσικής, προσφέροντας ανώτατη εκπαίδευση από το προπτυχιακό μέχρι και το διδακτορικό επίπεδο. Η πλειοψηφία των Τμημάτων αυτών έχουν απο την ίδρυσή τους καλλιτεχνική-παραστατική κατεύθυνση και εκπαιδεύουν εδώ και πολλά χρόνια καλλιτέχνες και παιδαγωγούς στο πλήρες φάσμα των σχετικών αντικειμένων: Μουσική Εκτέλεση (performance), Σύνθεση, Διεύθυνση Μουσικών Συνόλων, Παραδοσιακή Μουσική, Μουσική Μπαρόκ, σπουδές Τζαζ, Βυζαντινή Μουσική, Ηλεκτροακουστική Σύνθεση. Πρόκειται για τμήματα πλήρως διεθνοποιημένα, με προγράμματα τετραετούς ή πενταετούς φοίτησης τα οποία αξιολογήθηκαν ήδη μία ή και δύο φορές από την Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης με τη σύμπραξη διεθνών επιτροπών αξιολόγησης, και πιστοποιήθηκαν κατά το νόμο ως απολύτως συμβατά με τα διεθνή αντίστοιχα πρότυπα. Εύλογα λοιπόν διερωτώμεθα γιατί όλα τα παραπάνω δεδομένα μοιάζουν έξαφνα να αγνοούνται στις δημόσιες ανακοινώσεις της Κυβέρνησης που τελευταία διαβάζουμε.

Αντιλαμβανόμαστε πλήρως την αγωνία των αποφοίτων της ωδειακής εκπαίδευσης σχετικά με τη διαχρονική έλλειψη διαβάθμισης των σπουδών τους, για τις πολλές γκρίζες ζώνες που διέπουν τα επαγγελματικά τους δικαιώματα, καθώς και για την έλλειψη κάθε θεσμικής πρόβλεψης όσον αφορά την ομαλή πρόσβασή τους στην ανώτατη εκπαίδευση, και δηλώνουμε έτοιμοι να συμβάλουμε με κάθε τρόπο στην εξυγίανση ενός απαράδεκτου καθεστώτος που δεν περιποιεί τιμή στη χώρα μας. Έχουμε όμως τουλάχιστον αντίστοιχη κατανόηση για την αγωνία των χιλιάδων άξιων αποφοίτων που ολοκλήρωσαν τα τελευταία 20 χρόνια ανώτατες σπουδές στα δημόσια ιδρύματα όπου υπηρετούμε, και που έκτοτε συμμετέχουν ενεργά στη μουσική ζωή του τόπου συμβάλλοντας καθοριστικά στον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμισή της, όσο και για την αγωνία των σημερινών φοιτητών μας, που επέλεξαν να ακολουθήσουν το δρόμο της ανώτατης μουσικής εκπαίδευσης σε Ελληνικά ΑΕΙ. Έτσι, απορούμε διαβάζοντας περί συγκρότησης ομάδων εργασίας υπό την σκέπη του Υπουργείου Πολιτισμού με σκοπό «τη δημιουργία δημόσιων πανεπιστημιακού επιπέδου σπουδών στην τέχνη της Μουσικής», όπου φαίνεται να αγνοείται πλήρως το γεγονός ότι τέτοιες σπουδές, πλήρως πιστοποιημένες και σε πλήρη συμμόρφωση με όλες τις προδιαγραφές ποιότητας, προσφέρονται ήδη στη χώρα μας σε ανώτατο επίπεδο, και να παρακάμπτεται έτσι πρακτικά η σχετική προσφορά του συνόλου του ακαδημαϊκού και καλλιτεχνικού κόσμου των Τμημάτων Μουσικών Σπουδών των ΑΕΙ της χώρας υπό την εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας.

Κύριε Πρωθυπουργέ, ο διακηρυγμένος στόχος των ανακοινώσεων περί «διαμόρφωσης Εθνικής Πολιτικής για την Καλλιτεχνική Εκπαίδευση στη Μουσική» δεν μπορεί παρά να μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους. Δεν θεωρούμε ωστόσο ότι ένας τέτοιος στόχος θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το σύνολο του πεδίου των μουσικών σπουδών στη χώρα, όπως υφίσταται σήμερα. Επίσης, θα ήταν πραγματικά κρίμα η όλη προσπάθεια να γίνει με τρόπο που θα συντηρούσε στρεβλώσεις και συντεχνιακές αντιπαλότητες ετών, οι οποίες αποτυπώνονται μεταξύ άλλων στη χρόνια διελκυστίνδα μεταξύ των Υπουργείων Παιδείας και Πολιτισμού πάνω στο ζήτημα της μουσικής εκπαίδευσης. Ταυτόχρονα, ανησυχούμε διότι η διαβάθμιση της ωδειακής εκπαίδευσης, που αποτελεί πράγματι δίκαιο αίτημα δεκαετιών, δεν νοείται να εισαχθεί χωρίς μια ταυτόχρονη γενναία αναβάθμιση των ξεπερασμένων προγραμμάτων ωδειακών σπουδών (σχεδιασμένων τη δεκαετία του 1950...) αλλά και των όλως προβληματικών και αναποτελεσματικών μεθόδων και διαδικασιών εποπτείας εφαρμογής τους, στοιχεία παγκοίνως γνωστά, περί των οποίων εντούτοις δεν ακούμε προς το παρόν να γίνεται πολύς λόγος. Πράγματι, η διαβάθμιση και θεσμική διασύνδεση της ωδειακής με την πανεπιστημιακή παιδεία θα ήταν ευχής έργο να γίνει, υπό τον όρο ότι στην ωδειακή εκπαίδευση θα τηρούνται εφεξής τα ίδια αυστηρά, διεθνή πρότυπα εξωτερικού ελέγχου, αξιολόγησης και πιστοποίησης προσωπικού και σπουδών που ισχύουν σήμερα για το σύνολο της πανεπιστημιακής μουσικής εκπαίδευσης. Την αξία και τον τρόπο διασφάλισης αυτών των προτύπων τα ιδρύματά μας τα γνωρίζουν και εφαρμόζουν σε συνεργασία με τις αρμόδιες δημόσιες εποπτικές αρχές του Υπουργείου Παιδείας με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην καλλιτεχνική και εκπαιδευτική κοινότητα, στην ελληνική Πολιτεία και τον Έλληνα πολίτη.

Εν κατακλείδι, όλοι οι εδώ συνυπογράφοντες και μαζί τους οι πολυπληθείς ακαδημαϊκές κοινότητες που εκπροσωπούν, αναγνωρίζουμε την κρισιμότητα της στιγμής όσον αφορά την (επιτέλους) ορθολογική διαμόρφωση ενός σύγχρονου, ολοκληρωμένου συμπεριληπτικού και ουσιαστικού Εθνικού Συστήματος Μουσικής Παιδείας, και παραμένουμε πάντοτε, ως οφείλουμε, στη διάθεση της Πολιτείας για να συμβάλουμε σε αυτό με κάθε τρόπο.

Με εκτίμηση,

Μαρία Αλεξάνδρου

Αναπληρώτρια καθηγήτρια

Πρόεδρος Τμήματος Μουσικών Σπουδών Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Γεώργιος Βράνος

Καθηγητής

Πρόεδρος Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

Αναστασία Γεωργάκη

Καθηγήτρια

Πρόεδρος Τμήματος Μουσικών Σπουδών

Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Δήμος Δημητριάδης

Καθηγητής

Κοσμήτορας Σχολής Μουσικής και Οπτικοακουστικών Σπουδών Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Αθανάσιος Ζέρβας

Καθηγητής

Κοσμήτορας Σχολής Κοινωνικών, Ανθρωπιστικών Επιστημών και Τεχνών

Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

Στέλλα Λάββα

Αναπληρώτρια καθηγήτρια

Κοσμήτορας Σχολής Καλών Τεχνών Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Αναστασία Σιώψη

Καθηγήτρια

Πρόεδρος Τμήματος Μουσικών Σπουδών Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Αθανάσιος Τρικούπης

Αναπληρωτής Καθηγητής

Κοσμήτορας Σχολής Μουσικών Σπουδών Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Αχιλλέας Χαλδαιάκης

Καθηγητής

Κοσμήτορας Φιλοσοφικής Σχολής

Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών"

.................

Lamprini T.

μία μικρή ιστορία από το βιβλίο μου...

Σήμερα σάς (απόψε) έχω μία μικρή ιστορία από το βιβλίο μου... πάντα συνοδευμένη με τις εικόνες που έχω επιλέξει...
λοιπόν...

Η γιαγιά...
Περπατάς ήσυχα στην πόλη. Κάποια στιγμή, κοιτάς κάτω, και βλέπεις στο πεζοδρόμιο κάτι κλαδιά.
Σηκώνεις το βλέμμα σου, και τι βλέπεις απάνω στην εληά;
Την γιαγιά με το πριόνι στο χέρι, με τόνα της πόδι στο κλαδί της εληάς και τάλλο στην κορφή της σκάλας...
– Θέλετε βοήθεια; Καταφέρνεις να πεις, αντί να ουρλιάξεις: «Βοήθεια!!»
– Αχ, παιδάκι μου, ένα κλαρί,
ένα κλαρί θέλω να κόψω με το πριόνι, και δεν μπορώ.
– Θέλει προσοχή, εκεί που ανεβήκατε, έλεος!
– Αχ! «Νάταν τα νειάτα δύο φορές!» λέει με παράπονο, η γιαγιά.
Και έτσι, όπως το πάτε, σκέφτομαι και εγώ, «τα γερατειά καμμία», κυρία μου, μα καμμία!…

Λαμπρινή Χ. Τζούρκα
Οι ιστορίες τους... 

η γιαγιά... 

Lamprini T. 

Εξαιρετικός ο Επίσκοπος Άσσου κ. Τιμόθεος, (ΜΕΞΙΚΟ) ευχαριστούμε...

 Εξαιρετικός ο  Επίσκοπος Άσσου κ. Τιμόθεος, (ΜΕΞΙΚΟ) ευχαριστούμε... 

 O Επίσκοπος Άσσου κ. Τιμόθεος μιλάει για την Ορθόδοξη λατρεία στο e-evros.gr

Lamprini T. 

o τέλειος... Τομ Μπωλλ! μόλις 24.... χρονών...

 

 

o τέλειος... Τομ Μπωλλ! μόλις 24.... χρονών... 

Tom Ball

Tom Ball

Tom Ball

Golden Buzzer: Tom Ball WOWS The Judges With "The Sound of Silence" | AGT: All-Stars 2023

αφού είπε κι ο Σάϊμον ότι είναι ό,τι καλύτερο έχει ακούσει.... φανταστείτε.... 

Το τραγούδι είναι γνωστό.... υπέροχο... ο Τομ Μπωλλ,αυτός ο Άγγλος...δάσκαλος... το απογείωσε!!!

Μπράβο Τομ! Συγχαρητήρια!!!

Lamprini T. 

Εκδόθηκε!!!

 

 Ένα ταξείδι στην Αθήνα... και το καινούργιο μου βιβλίο .... είναι στα χέρια μου.... από τις Εκδόσεις Τσότρα!

Πάμε να το γνωρίσετε.... σιγά-σιγά....:

Λαμπρινή Χ. Τζούρκα

Οι ιστορίες τους...

Οι Ιστορίες τους...

Λαμπρινή Χ. Τζούρκα 

Εκδόσεις Τσότρας

Lamprini T.