ΠΗΓΗ!!! http://m.lifo.gr/articles/shopping_articles/85672
Ο Δημήτρης Πατσιούρης συνεχίζει την οικογενειακή επιχείρηση του πατέρα του σε πείσμα των καιρών.
Η μικρή βιοτεχνία παπουτσιών El Greco είναι από τις πολύ λίγες που συνεχίζουν να παράγουν ελληνικό παπούτσι. Στα 32 χρόνια που υπάρχει έχει περάσει από σκαμπανεβάσματα, μέρες ευημερίας αλλά και μέρες με μεγάλες δυσκολίες, που τις όριζαν οι συνθήκες της κάθε εποχής αλλά και οι συνήθειες του κόσμου. Ο κύριος Τάσος Πατσιούρης, ο άνθρωπος που ξεκίνησε την βιοτεχνία το 1984 συνεργάστηκε με την τότε μεγάλη εταιρία ελληνικών παιχνιδιών για τη δημιουργία μιας σειράς παιδικών παπουτσιών, και όταν η El Greco έκλεισε, του έμεινε η επωνυμία. «Από τότε έφτιαχνε εξαιρετικό παιδικό παπούτσι αλλά χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να καταλάβουμε πόσο ποιοτικό και ανταγωνιστικό ήταν» λέει ο Δημήτρης Πατσιούρης, ο γιος του, ο οποίος ανέλαβε πριν από μερικά χρόνια την οικογενειακή επιχείρηση. «Ήμουν ο πρώτος που φόρεσε τα παπούτσια που έφτιαχναν. Και μέχρι το 2005 έφτιαχναν μόνο παιδικά. Τη δεκαετία του ’80 η El Greco καθιερώθηκε σαν μία από τις πιο δυνατές και αξιόλογες ελληνικές εταιρίες στην δημιουργία παιδικού παπουτσιού, λόγω ποιότητας και αντοχής. Μετά υπήρξε ένα στάδιο που τα πάντα αντικαταστάθηκαν από τις εισαγωγές γιατί έρχονταν πράγματα που ήταν πολύ πιο φτηνά, έτσι πολλές εταιρίες άρχισαν να έχουν σοβαρά προβλήματα. Το κράτος δεν βοήθησε καθόλου γιατί δεν κράτησε καμία ισορροπία, παράλληλα υπήρξαν και αυξήσεις στους φόρους στις μικρομεσαίες δουλειές οι οποίες ήταν και η ραχοκοκαλιά της Ελλάδας». Η βιοτεχνία για κάποια χρόνια πέρασε δύσκολες μέρες.
Όταν ο Δημήτρης τελείωσε τις σπουδές του αποφάσισε να μπει στη δουλειά, να αναλάβει την επιχείρηση και να προσπαθήσει να την αναστήσει. «Σπούδασα λογιστική στα ΤΕΙ και έψαχνα να δω τι θα κάνω. Σκέφτηκα να ασχοληθώ με αυτό που ξέραμε, να ξεκινήσουμε ξανά, έτσι φτιάξαμε μια πολύ ωραία σειρά με σανδάλια. Ξαναπήραμε μπρος και κρατήσαμε παράλληλα και μια μικρή παραγωγή από παιδικά. Ξεκινήσαμε σιγά-σιγά και τώρα φτιάχνουμε και χειμωνιάτικα γυναικεία, μποτάκια, και λίγα αντρικά. Πήγαν πολύ καλά, άρεσαν και συνεχίσαμε. Όλα είναι δερμάτινα, παπούτσια που φοριούνται, ζεστά και άνετα. Σε αυτό ποντάραμε. Στη συνέχεια άρχισα να φτιάχνω και κοσμήματα και τσάντες από ξύλο και δέρμα επειδή βρήκα δέρματα και υλικά που είχαν περισσέψει από χρόνια παραγωγής, οι δικοί μου δεν πετούσαν ποτέ τίποτα. Ξεκίνησα να φτιάχνω με τα ρετάλια πορτοφολάκια και από το 2008 άρχισα να φτιάχνω και κοσμήματα. Τώρα το έχω εξελίξει, έχουν ένα δικό τους στυλ και πάνε καλά.
Φωτογραφία: Ασπασία Κουλύρα / LIFO.
τα υπόλοιπα.. στο άρθρο...
Lamprini T.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου